Tesadüfî

UYARI:Bu benim ilk kurgum olduğu için çok saçma sahneler ya da davranışlar görebilirsiniz!!!

İlk önce bir tesadüftü. Sonra kader ağlarını ördü bizim için. Bazen düğüm düğüm oluyordu. Ama o ağlar birbirine kenetlenmişti zamanla. Biz ayrılık noktasına gelmişken bile birbirimize bağlıydık. Birbirimize olan sevgimiz her şeyin önüne geçiyordu. Deli gibi sevdik birbirimizi. O bendi,ben oydum. Hastalıkta sağlıkta sözü sanki bizim için yazılmıştı. Çok seviyordum,çok seviyordu. Ben ona bakınca kendimi,o bana bakınca kendini görüyordu. Şimdi musmutlu bir aileydik. Kimse huzurumuzu bozamazdı. Çocuğumuz vardı. Bir tanecik melek gibi bir kızımız. Ona bakınca kendi gençliğimi görüyordum. Huy olarak aynı babası olsa da. Biz hep mutlu kalacaktık böyle. Aşkımız bizimle birlikte mezara kadar gidecekti ve öyle olmuştu da...