Karanlıktan korkanlar geceleri ağlar.
Korktukları için mi ağlıyorlar?
Bence başka şeylerden korkuyorlar.
Ama asla benim için ağlamıyorlar, diye düşündü küçük kız. Gökyüzüne baktı. O karanlıktan korkmuyordu. Geceleri sokakta o nöbet tutardı hep.
Bulduğu tek şey geceydi. Karanlıktı. Karanlıktan korkmuyorum,dedi. Gecenin ne yıldızları ne ayı vardı. Oda kasırgası oldu. Gecede şimşeklerle donattı onu. Gecenin kasırgası olmuştu, kasırganın şimşekleri.
Ben karanlıktan korkmuyorum, dedi tekrar küçük kız. Ben karanlığın ta kendisiyim.
"Demek telefon görüşmesi yapmak için her şeyi yaparsın öyle mi?"
Başımı Hızla yukarı aşağı sallayıp
"Yaparım"
"O zaman cehennemine hoşgeldin küçüğüm"
Benden en fazla ne isteyebilirdi ki?
Telefona ihtiyacım vardı hemde en kısa sürede
Bir telefon görüşmesi için her şeyi yapacaksın deseler hayatta inanmazdım
Demek ki büyük konuşmamak gerekiyormuş
hikaye adı üstünde sert olacak sonra tecavüz falan diyen burdan sonrasını okumasın yoksa engeli basarım
Hikaye (BxB) olacak ve kapalı cezaevinde geçecek
Gerçek kurum ve kuruluşlarla alakası yoktur