"Ben 6 yaşındaydım sen annenle beraber bize geldiğinde dünyanın en mutlu insanı oluyordum! 10 yaşına geldim sen benden gittikçe uzaklaştın içime içime ağladım! 14 yaşına geldim benden nefret ettiğimi, gereksiz bi bücür olduğumu söyledin! 16,18,19... benim tüm yaşlarım sana olan aşkımla geçti tamam mı?" Gözlerinden akan yaşlarla devam etti cümlesine. "21 yaşına geldim bana olan nefretin yüzünden etmediğin eziyet kalmadı. Ne yaptım sana Jelert? Neden nefret ettin benden?" Bir şey söyleyememiştim. Sahi neden nefret ediyordum ondan? Gerçekten onda nefret edilesi bir şey mi vardı yoksa aşık olmaktan korktuğum için mi nefret etmeye çalışıyordum?