Miasto potępienia

Miasto do tej pory było praktycznie idealne, dopóki nie opuściła go pierwsza osoba.

Wtedy znany im dotychczas świat zaczął się zmieniać: promienie słońca zastępując mgłą, kwiaty bluszczem, a ludzi dzieląc na tych obdarzonymi naprawdę mrocznymi talentami i tych całkowicie nieistotnych, których twarze przez ani sekundę nie zdawały się wyraźne.

A później doszło do pierwszego w historii morderstwa i ulice, zdawałoby się, zaczęły płonąć.

W tym chaosie grupka obdarzonych uczniów nagle decyduje się połączyć siły (choć sami nie wiedzą dlaczego akurat oni), znaleźć zabójcę (choć nigdy się w nic nie angażowali) i przede wszystkim - zrozumieć Miasto i odkryć jego tajemnicę (choć do tej pory nikt nie poświęcił temu ani jednej myśli).

Tajemnice są tu najcenniejszą i najbardziej pożądaną walutą, pytania mnożą się na każdym kroku, a odpowiedzi wciąż brakuje. Wszystko wydaje się szaleństwem, jest niezrozumiałe, a bohaterowie plączą się między ciekawością i pojawiającymi się znikąd uczuciami, a wieczną bezmyślnością i niepoczytalnością, w której pogrążyła się reszta mieszkańców.