Belki bir gün satırın başına geldiğin an bitecek her şey. Yeni bir kitap mı istiyorsun? Gerek yok. Benim sana yetecek kadar boş sayfam var. Al siyah mürekkebi kirlet beyaz sayfalarımı. ******************************************************* "Ve sen bunu okuyan. Bu kitabı eğer eline alıp bu kâğıtlara baktıysan. Buzullardaymış gibi üşüyeceksin. Belki de bir damla suya muhtaç kalacaksın. Gözyaşlarını akıtacak. Ölümle dans edeceksin. Beni bulmak mı istiyorsun? Ben yokum. Olmadım. Olmayacağım. Gökyüzü beni de alacak öncekiler gibi. Gideceğim bu hayattan arkama bakmadan. Bencilim ben umurumda olmazsın. Acımasızım ben. Ağlatırım. Git. Zaman varken. Geç olmadan git." O her şeyiyle farklıydı. Her şeydi belki de. Ama ona soracak olsanız her şey olmamak için hiçbir şey olurdu. Olmuştu da. Sen cehenneme saklanan bir korkak olmayı seçiyorsun her defasında. Aynı zamanda yayımlanmakta olan Siyah Mürekkep'in değiştirilmiş ve Adal'ın annesinin de gençliğinin eklenmiş hali. Diğer kurguyu beş yıl önce yazdığım için mantık hatalarımı düzeltmek istiyorum ama o kitabın okuru çok fazla olduğundan orada değiştirmek yerine içime sinen bir şekilde burada yeniden yazmaya karar verdim. Keyifli okumalar dilerim!All Rights Reserved
1 part