SİYAHA BEYAZ LAZIM

Siyah ve beyaz... Çok ters ama birbirine çok uyan iki renk...İki farklı kişilik...
Beyazla başlayalım; Güneş Akyüz gülümsemesi, sesi, kalbi ve aklı ile tam bir beyazdı. Öyle bir gücü vardı ki ayı soldurup güneş açtıracak, o kadar güçsüzdü ki sabahı geceye bırakıp gidecek. Akıllıydı ancak kalbi devreye girene kadar, kimseye kızmazdı hep parıldardı, eğer üzülürse ışığı birini yakardı.

Siyah; Ayaz Karataş öfkeliydi ama öncelik bilirdi, sakin değildi ama aklını kullanırdı, döktürülen her kana göz yaşı döktürürdü, ailesi için kıyameti koparırdı, güneş açsın diye ayın ışığını söndürebilirdi, hep kazanmayı değil kaybedip güçlenmeyi dilerdi.

İki kişilik, iki taraf gibiydi. Ya siyah beyazı kapatacak, ya da beyaz siyahı açacaktı...
"Sen böyle bir adamı seve bilir misin?"
"Severim belki, siyaha beyaz lazımdır belki...