Belki de bitmişti herşey ya da yıkılmıştı o duvarlar ama altında ben ezilmiştim.Ölmüştüm yeniden ve yeniden ölüyordum.Yaşarken ölmek adlı tabirle baş başa kalmıştım.Bana biri elini uzattı yaşama dair ama bana yardım eden kişi zaten ölmüş, peki ben yaşayabilecek miyim? Bu mu acıtmıştı canımı "terkedilmek".Uhm çok klişe ama günlerce ağlamış ufak çaplı (!) sinir krizleri geçirip bunalıma girmiştim.Ailemse destek olmak yerine beni o saçma yere göndermişlerdi.Bir klübe üye yapmışlardı.Saçma!All Rights Reserved