Lidya

"Bir kızın olmuş çok tatlı" Barlas kendi kızı olmadan küçük kıza empati beslemişti bile.

Küçük kız gözleri heryerde geziyor ama ısrarla adama bakmıyordu. Korkuyordu.

"Enişte aslında bende senin ile lidya hakkında konuşacaktım.

"Sanem eğer maddi durum ise herşeye varım çekinme konuş benimle" sanem kafasını iki yana salladı.

"Hayır enişte nasıl söyleyeceğim bilmiyorum ama lidya senin çocuğun enişte" Barlas ağzına götürdüğü limonatayı geri çekti.

"Ne saçmalıyorsun sen sanem doğru düzgün konuş haddini bil biraz" Barlas sesini yükseltmesi ile lidya kafasını teyzesinin göğüslerine gömdü.

"Koykuyoyum teyşeçim" sanem kollarını sardı.

"Enişte ablam başta bebeği sevdi ama sonra sevgilisi selim yüzünden istemedi ama göndermeyede yüzü yoktu ben üniversiteydim senin haberin var sanıyordum geldim ama sonuç bu enişte telefonda konuşurken iyi ama canlı görünce ne yaptıklarını gördüm enişte" Barlas derin nefes aldı. Yüzünü gizleyen kıza baktı.

Kız bir hayli Barlasa benziyordu.

"Ya yalan söylüyorsan?" Sanem iki başına yana salladı.

"Enişte DNA testi yaptıralım ama ben yeğenimi o eve geri götüremem enişte lütfen ben o işkencelere geri götüremem" Barlas tekrar tekrar derin nefes aldı.

Tam konuşacakken lidyanın sesi duyuldu.

"Teyşe bıyakacakmışın beni?" Gözleri dolu dolu teyzesine baktı.

"Hayır teyzecim Hayır birtanem biz hep birlikte olacaz ama bak o abi/amca'da biraz misafir olacaksın" Lidya kafasını iki yana salladı.

"Bıyakma beni teyşe" teyzesine daha sıkı sarıldı.

Barlas inanmak istemesede kabul etti.

"Sanem istersen sende bizle gel Şeyda yani ablan çok üstüne gelir hem üniversiteyi yarım bırakıp geldin kalacak yerin kalmaz siz ikinizde gelin hem kız çocuğu korkar" Sanem ne kadar kabul etmek istemesede kabul etti.