Eylül Su~ Gerçek Ailem

Doğumda karışan bir kızın aşk ve hayat hikayesi...

İlk kurgum o yüzden kötü olabilir

...

"Yapma güzelim. Tekrar yıkılamazsın. Benim için unutmayı dene?" Dedi poyraz.

Ama bilmiyordu ki poyraz 'benim için' dese zehir bile içebileceğini.
Poyraza aşıktı. Aynı duyguları poyrazda besliyordu.

...

"neden?" Sesim fısıltılı gibi çıkmıştı.

"Cidden sana inancağımı mı sandın? O benim kuzenim tabikide ona inancağım?!"
dudaklarından çıkan kelimeler bıçak olup kalbime saplandı.

"SENİ SENİ SEVMİŞTİM"bağırdım ama sesim titredi.

"Anlamıyorsun. Ben sonunda birine güvenebileceğimi hissetmiştim. Ben daha biolojik abilerime bile güvenemezken sana güvenmiştim" sesim titriyordu. Engelliyemiyordum titremesini. Ellerimde titremeye başladı.

Ben poyraza aşıktım öyle demiştim değil mi?
Artık değilim. Bu aşk tam bu gün bu saate bitti.

Ben gitmeden önce pişmanlıkla baktı bana.
Kolumdan tutmaya çalıştı ama hızla oradan ayrıldım
...

Berk'ten sonra ilk defa birine aşık olmuştum. Poyraz...
Oda kalbimi kırdı. Bir daha aşık olamayacağımı düşünüyorum.
Berk eski sevgilim. Beni aldatmıştı ama hala inkar ediyordu. Sonra Poyraz'a aşık oldum. Poyraz'ı sevdiğimi ilk Parsa demiştim. O gün beni kız kardeşinin ölümüyle suçlamıştı.

Ve şu anda iki buçuk yıl önce yanlışlıkla silah ile vurduğum çocukla göz gözeydim.
Demir...

Ona güvenmelimiydim?

Berk ve Poyraz'dan sonra?