51 bahagian
Cerita lengkap (Tamamlandı.)
Mevsim: Anne, dayanamıyorum.
Mevsim: Canım o kadar acıyor ki...
Mevsim: Bu koca villada hapsolmuş gibiyim.
Mevsim: Babam olacak adam yüzüme bile bakmıyor.
Mevsim: Benim ondan nefret ettiğim gibi o da benden nefret ediyor, biliyorum.
Mevsim: Herkes benden nefret ediyor.
Mevsim: Bilmiyorlar ki ben onları kırdığım için kendimden daha çok nefret ediyorum.
Mevsim: Herkes beni berbat biri olarak görüyor.
Mevsim: Ben hayat dostumu bulacağım zamanları hayal ediyorum.
Mevsim: Olmadığım biriymiş gibi görünmeye çalışırken olduğum kişiyi de kaybediyorum.
Mevsim: Canım acıyor, anne.
Mevsim: Hani küçükken düşmüştüm bir kere.
Mevsim: Kolay kolay ağlamazdım ama o gün canım çok yanmıştı da ağlamıştım.
Mevsim: Sen yanıma gelmiştin.
Mevsim: Hiçbir kötülüğe sebep olmayan ellerinin arasına almıştın minik ellerimi.
Mevsim: Üflemiştin avuç içlerime.
Mevsim: Senden biraz daha ilgi görebilmek için belli etmemiştim ama sen üfler üflemez geçmişti acım.
Mevsim: Şu anda sen yoksun yanımda.
Mevsim: Ben üflesem
Mevsim: Geçer mi acım, anne?
