''Seni seviyorum Baekkie'' demişti. Yavaşça yaklaşıp alnımı öptü. 'bende seni seviyorum aptal dev ama söyleyemem artık vazgeçme zamanı *KUBA* bize izin vermiyor. Eğer senden vazgeçmezsem *KUBA* seni yok eder. Sadece ruh olarak yaşarsın ve bu bizim ırklarımız arasındaki kavgayı yeniden başlatır' içim acıyordu. Kalbim yanıyordu. Onun ateşi kalbimi yakıyordu. Işığım onun alevi ile yok oluyordu. ''Bana dokunmanı istemiyorum. Bizim bir geleceğimiz yok anladın mı? Seni artık yakınımda istemiyorum'' canım acıyordu. 'Seni asla unutmayacağım Chanyeol' gözlerimdeki yanma ile yüzümü buruşturdum. O bu yüz şeklimi ondan tiksindiğim için yaptığımı sanmıştı ve arkasını dönmüştü. ''Benden bu kadar nefret ettiğini bilemezdim baek. Üzgünüm baek. İçimdeki ateşi sen çıkartıp, sen yok ediyorsun!'' dedi. Gözlerimdeki yanma hissi çoğalınca alayla güldüm ''sadece kitap için seninle oldum yeol fazlasını düşünme. Sadece ırkım içindi aptal'' 'Evet aptalsın. Sen benim aptal devimsin!' yavaşça oradan uzaklaştım. Sen artık benim olmayacaksın. Olamayacaksın yeol. Benim aptal devim. Kalbimi yakan tek sevgilim...