"Var mısın?" Bakışlarını bir an olsun kaçırmadan gözlerime merakla bakarken karar vermek zordu. Bir hatayı, doğru ya da yanlış belli olmaksızın gerçek kılmayı teklif ediyordu. Teklifinin arkasında yatan sebeplere hak veren zihnim dudaklarımın arasından 'varım' çıkması için bana yalvarıyordu ama kabul edersem çoktan her şey birbirine girmiş hale gelen hayatıma nur topu gibi yeni bir dağınıklık da ben verecektim. Aslında... Sanırım çok sorunla, çok çok sorun arasında kayda değer bir fark yoktu. "Varım."