Kalbini söküp atabilse, hiç tereddüt etmeden yapardı bunu. Ama kalbini söküp atsa neye yarardı ki? Böylelike onu unutabilir miydi? Asla. O, ruhuyla sevmişti onu. Kalp unutur, beyin unutur ama Ruh unutmazdı. En çokta unutamadığı için di kendine karşı verdiği bu savaş. Onun Hayatında, kalbinde ama en acısı da ruhunda başka biri vardı artık. Bildiğini sandığı tek şey, bir daha ne gözleri kururdu, nede dudaklarının arasından kahkahalar yükselirdi. Ama bilmediği bir şey vardı ki, hayat ona öyle güzellikler hazırlamıştı ki, an bekliyordu ayaklarına sunmak için. İlk eserim, umarım ruhunuza işler ve birlikte nice eserler yaratırız.