SENDEN SONRA

Fark ettim de yalnızlık beni giderek içine çekiyordu. Hapsolduğum sonu olmayan bu karanlığın içerisinde adeta sürüklenerek iç dünyama çekiliyordum. O artık yanımda olmayacaktı. Onunla olan anılarımı hatırlayarak yalnızlığa bürünüyordum...
İç dünyamla boğuşurken sıcak bir şeyin tenimin altında kayarak yere doğru süzüldüğünü hissettim. Hafif bir ürpertiyle karanlığa yaptığım yolculuktan gerçek hayata dönmüştüm. Gerçek ve acı olan...