" Ne vardı o kahve saçlarında ,
Beyaz teninde ,
teninde ki benlerde, " Diyerek devam ederdi Sinan , ya didemin çektiği acı izdiham...
"aile mi ?
Ne peki , Ne için çabalıyoruz. " derdi Baran hep...Baran'ı anlatacak kelime haznem yok o benim bu hayatta ki en iyi iyikim...Bazen kan bağı gerekmezmiş bunu öğretti...O benim kardeşim.
"Nereye kadar sinan nereye kadar , senden bir asır nefret edeceğim.Sana dokunduğum için bedenimi her zaman pis hissedeceğim.Çünkü sen o gece yoktun sinan.Sinan sen gittin , ben bittim."
Ya seks , ya temas? ya dokunmak eylemi...İnsan dokundukca hisseder hissettikçe sever...
"Evdeki hizmetçiler neyse sende o sun"
zorundalıkda olsa ben onun karısıydım.
"Bekaretini bozduktan sonra sana asla elimi bile sürmeyeceğim şu karşıdaki koltukda yatıp kalkacaksın asla yakınıma gelmeyeceksin!" dedi kalın sesiyle.
Ben bir ömür bu adamla nasıl evli kalacaktım.