Bu hikayeyi okuduktan sonra her şeye şüpheyle bakacaksınız...Olmaz dediğimiz her şeyin olduğunu fakat bizim bunlara kör olduğumuzu göreceksiniz...Bu hikaye gözünüzü açacak... Buraya kadarı işin kolay olan kısmıydı. Ya buradan sonrası? Doğa ve Doğu. Canları. Canının parçaları. Yüzleri sapsarı, el ele tutuşmuş, nefes almadan kendisini dinliyorlardı. Büyümek, bedelleriyle birlikte geliyordu. Doğa kendi bedelini öderken Doğu'yu da kurban ediyordu. Bu geceden sonra, hayat hiçbiri için aynı olmayacaktı. Ama Alp için... Süreyya için... Reha için... zaten bu hayat hiç var olmamıştı. Süreyya Bey'e baktı bir süre. Gergindi. Onun da canı yanacaktı. Yine. Olayları anlatırken elbette detaya girmeyecekti Alp ama... kendi canı yanacaktı. Söze dökülmese de Alp her anı yine yaşayacaktı. O gün. O kahrolası gün.