SAYE
  • Reads 1,552
  • Votes 229
  • Parts 3
  • Reads 1,552
  • Votes 229
  • Parts 3
Ongoing, First published Sep 20, 2024
1 new part
Kapının açılmasıyla içeriye giren adamıma döndüm. Beklenti içinde baktığımda yüzünde ki piç sırıtışı hayra alametti demek ki. Bulmuştu. 

"Abi, buldum. Yenge 24 yaşında , okuyormuş ondan görmemişsin bu zamana kadar. Abisinin düğünü için gelmiş. Temelli dönüş . Adil Beyin en küçük kızı , görüştüğü kimse yok diye biliniyor . Soruşturdum biraz ama hanımağa Sultan hanımdan çok yengeden çekiniyor herkes. Abileri çok üzerine düşüyor."dedi Kadir 

"Adı?"diye sordum sadece 

"Adı. Saye, Saye Yağızoğlu. Yağız aşiretinin gözdesi" dediğinde gönlüme ektiğim tomurcuk büyüdü. 

Saye... 

Benim Sayem... 

Bir düğünde gördüğüm kara gözlüm. Bu zamandan sonra bırakır mıyım seni?
All Rights Reserved
Sign up to add SAYE to your library and receive updates
or
#577aksiyon
Content Guidelines
You may also like
ELFESYA  by Selvizcan183
11 parts Ongoing
❝Elfesya henüz yazılmamış bir masalın adıydı...❞ . . . Onun bakışlarını takip ederek yönümü o tarafa çevirdim. Ve ona bakmamla siyah kuzguni gözleri gözlerime çevrildi. Dev gibi cüssesi ile masada pek bir komik görünüyordu. Siyah saçlarını eliyle karıştırdı. Sanki onu bir yerden tanıyormuşum gibi bir his belirdi içimde. Değişik,oldukça değişik. "Garip..."diye mırıldandım ve kardeşlerime döndüm. İkisi de elini çenesine koymuş bana bakıyordu. Çiçek hızla,"Garip olan ne ablacığım?"diye sordu. Göz kırparak,"Çok yakışıklı ve dev gibi olması mı?"diye cümlesini tamamladığında Arda sinirle elindeki sudan Çiçek'e döktü. Çiçek kızgınca,"Adama bakan o, cezayı çeken ben..."diye isyan etti. Yutkunarak,"Ona bakmıyordum," dedim. Hayır ona bakıyordum. Ama yine de bu sonuna kadar inkar etmeyeceğim anlamına gelmiyor. Ve Çiçek biraz haklı olabilir. Adam dev gibi,yakışıklı da bir suratı vardı hani yani...ama bana ney. Garson çocuk bize yemeklerimizi getirdi. Çiçek hızla yemeğini yemeye başladı. Arda ona gülen gözlerle baktı ve o da başladı. Bende küçük bir parçayı bile ağzıma atamıyordum. Et...yemeyi bırakmıştım,o günlerden sonra ama yine de kardeşlerime hiçbir şeyim yokmuş gibi göstermek için normal davranıyordum. Bir etle bile kötü ölürken ne kadar olursa işte... Masadaki salatayı önüme çektim ve tabağına biraz koydum. Onu geri yerine bırakırken gözlerim o adamı yine buldu. Siyah kuzguni gözleri, gözlerime bakarken hiçte yabancı birisi gibi değildi. Tanıdık...çok tanıdık... Kapak Tasarımı:@elifedabyy Tüm hakları saklıdır!
GECENİN İZİ by hisssizyazar
37 parts Ongoing
Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....
İLK BAKIŞ by AnonimYazar37
13 parts Complete
Bir adım daha atarak aramızdaki mesafeyi kapattı. Ondan uzaklaşmak istedim ama bu beni güçsüz yapardı bu yüzden karşısında dimdik durdum. Tabii ben sadece öyle düşündüm dışarıdan nasıl göründüğüm hakkında hiçbir fikrim yoktu. Harika kokusu burnuma doldu. Bunun verdiği mükemmel hisle hafifçe gülümsedim elimde olmadan. "Sen hala benim gözümde bir sürtüksün." dedi. Gözlerim yanmaya başlamıştı bile. Artık dayanamıyordum ki. İlk başta beni bu işe bulaştıran oydu. Gitmek isteyen bendim beni zorla tutan oydu fakat şimdi tam tersi olmuştu. Onun yanında ben duruyordum o beni kaç kez kovmuştu ama ben gururumu çiğneyerek onunla birlikte kalıyordum. Bekaretimi almıştı. Bana hiç yaşamadığım şeyler yaşatmıştı. Dövmüş , küfür etmişti. Vücudumda ki bazı izlerin sebebi o'ydu! Ama ben... hala onu seviyordum. Onu başkalarıyla görmek canımı yakıyordu. Boğuluyor, Hissizleşiyor, Göğsümde kocaman bir deliğin açılmasına sebep oluyordu. O delik hiç kapanmıyordu yaranın altı iltahaplıyor beni boşluğa düşürüyordu. Bu diri diri gömülmek gibiydi , benim için daha fazlası. Lafı daha fazla uzatamazdım. Ona gerçeği söyleyecektim ister kabul etsin ister etmesin. Yutkundum. Gözlerimden akan yaşları silip gözlerinin içine baktım. "B-ben hamileyim." dedim bir çırpıda. Gözleri şaşkınlıktan hafifçe büyüdü. Sonra o gözlerin siyaha döndüğünü gördüm. Tişörtünün altından kasları belli oluyordu gerilmiş , boynundaki damarlar ortaya çıkmıştı. Kolumu canımı acıtacak derecede sıktığında ağzımdan bir hıçkırık kaçtı. "Umurumda gibi mi gözüküyor?" dedi sakin bir sesi tonu ile. Gözlerimi kapattım o anda hissettiğim şey ile gözlerim yerinden çıkacakmış gibi açıldı!
You may also like
Slide 1 of 9
ELFESYA  cover
AMARİS cover
AĞA BEY (TAMAMLANDI) cover
İMDADIM cover
CİĞERPÂRE  cover
Kalbim Buldu Seni +18 cover
GECENİN İZİ cover
İLK BAKIŞ cover
got you on my mind ✓ cover

ELFESYA

11 parts Ongoing

❝Elfesya henüz yazılmamış bir masalın adıydı...❞ . . . Onun bakışlarını takip ederek yönümü o tarafa çevirdim. Ve ona bakmamla siyah kuzguni gözleri gözlerime çevrildi. Dev gibi cüssesi ile masada pek bir komik görünüyordu. Siyah saçlarını eliyle karıştırdı. Sanki onu bir yerden tanıyormuşum gibi bir his belirdi içimde. Değişik,oldukça değişik. "Garip..."diye mırıldandım ve kardeşlerime döndüm. İkisi de elini çenesine koymuş bana bakıyordu. Çiçek hızla,"Garip olan ne ablacığım?"diye sordu. Göz kırparak,"Çok yakışıklı ve dev gibi olması mı?"diye cümlesini tamamladığında Arda sinirle elindeki sudan Çiçek'e döktü. Çiçek kızgınca,"Adama bakan o, cezayı çeken ben..."diye isyan etti. Yutkunarak,"Ona bakmıyordum," dedim. Hayır ona bakıyordum. Ama yine de bu sonuna kadar inkar etmeyeceğim anlamına gelmiyor. Ve Çiçek biraz haklı olabilir. Adam dev gibi,yakışıklı da bir suratı vardı hani yani...ama bana ney. Garson çocuk bize yemeklerimizi getirdi. Çiçek hızla yemeğini yemeye başladı. Arda ona gülen gözlerle baktı ve o da başladı. Bende küçük bir parçayı bile ağzıma atamıyordum. Et...yemeyi bırakmıştım,o günlerden sonra ama yine de kardeşlerime hiçbir şeyim yokmuş gibi göstermek için normal davranıyordum. Bir etle bile kötü ölürken ne kadar olursa işte... Masadaki salatayı önüme çektim ve tabağına biraz koydum. Onu geri yerine bırakırken gözlerim o adamı yine buldu. Siyah kuzguni gözleri, gözlerime bakarken hiçte yabancı birisi gibi değildi. Tanıdık...çok tanıdık... Kapak Tasarımı:@elifedabyy Tüm hakları saklıdır!