İki yaralı beden. Donuk bakan gözler. Kıvrılmayan dudaklar.
Nefret, kanlarında sicim sicim dolaşırken nefes almak oldukça zor.
Tükenmiş hayaller, kalplerinde saklı olan küçük umut kırıntıları.
Onlar, aşk'ın var olmadığına inanacak kadar acizler.
Gerektiğinde fazla cesur, gerektiğinde fazla umursamaz.
Hayallerinin peşinden gitmesi gereken iki insan, kanayan yaralarının kanatanlarından intikam istiyorlar.
İntikam, şimdi hiç doğmayacak geceden yıldızları istemek gibi.
Alaycı nefeslerine karışan sevgi, her geçen gün yok olurken bunu bilmek dipsiz bir kuyuya düşmekten başka bir şey değil.
Hayat, acımasız. Anılar, acımasız. İnsanlar, acımasız.
Çünkü bu dünya bize yasaklı elmalar sunan bir elma ağacından farksız.