Sana Bu Siyah Laik

Bir şizofrenin dilinden... Bir çığlık daha yükseldi içinden. Kalbi acıdı belli edemedi. Haykırdı, kimse duymadı. Kan sızdı yaralı ellerinden. Gözlerini kaçırdı, yaralarına bir kez daha göz yummak istedi. Koca bir hiçlikte hissediyordu kendini. Gülümsedi ama mutluluktan değildi. Bu gülümseme sadece acıdandı, üzüntüdendi, çok derindendi...

Gözyaşları yağmura karıştı. Daha fazla dayanamadı. Ve o gün o sokakta yerde baygın, kaybolan bir kız çocuğu bulundu.

"Tek isteğim bir defa bile olsa içtenlikle gülebilmek. Onu da mı bana çok gördüler baba?"