çıkmaz bir sokağın sonunda çıkmaz bir hayattan kaçıyordum. boşa bir çaba diyordu kafamdaki ses. nefesim boğazımı düğümleyene dek koştum ve birden sert bir bedene tosladım. bu o kokuydu. yine ona yakalanmıştım. belimi saran sert kaslı elleri bedenimi kendine kafesledi. gözlerim bir an korku ile kapanırken nefesini boynumda hissediyordum. "ne kadar kaçmaya çalışırsan çalış ıslak kelebek kaçtığın o sokağın sonunda ben olacağım." KARANLIK SANRI.