ყოფილი მამიკო

მე ძალიან მეშინია ღამით ქუჩაში სიარული რადგან მგონია რომ უკან ვიღაც მომეპარება გამთიშავს და... ნუ მოკლედ არ გვინდა ამაზე ფიქრი
<მე მივაბიჯებ ჩქარი ნაბიჯებით ბნელ ქუჩაში რათა თავი დავაღწიო ამ მისტიურ ქუჩას ჩემს უკან ნაბიჯების ხმა ისმის საშინლად მეშინია მაგრამ არ ვიმჩნევ მინდა უკან გავიხედო და გავიგო ვინ არის მაგრამ ამის გამბედაობა არ გამაჩნია უკვე დიდი ხანია რაც ქუჩაში მივაბიჯებ ეს აჩრდილი კი ყველგან დამსდევს საშინლად ცუდად ვგრძნობ თავს ერთ მაღაზიაში შევედი ვიფიქრე ცოტა ხანი დავემალებითქო ასეც მოვიქეცი მაღაზიაში შევედი და იქ ცოტა ხანს გავჩერდი 5-10 წუთის შემდეგ დავრწმუნდი რომ ის უბრალო მოქალაქე იყო მე მაღაზიიდან გამოვედი და სახლისკენ სვლა დავიწყე როცა მივდიოდი უკან არავინ ამდევნებია რამაც ძალიან გამახარა და გულზე მომეშვა მაგრამ მალევე ისევ