YUÂN FEN

"Beni unutma sakın! İçim de intikamla tutuşan bir ihanetin bıçağı var! Beni sakın unutma!

İntikamım ihanetin kadar acı olacak...! dedim. Sadece baktı, öyle bir baktı ki gözlerime karşımda o yoktu, gitmişti bu kadar çok seven adam bir yabancıya bakar gibi bakar mıydı?

Bakardı... hatta o bakışları buz kesilmeme sebep olmuştu. Gözümden akan yaşlar değil de kanlardı sanki, Tek bir inkar, hayır kelimesi bekledim... Oysaki yok dese öyle inanırdım ki hiç bir inanç bu kadar güçlü olmazdı. Dememişti, ağzından çıkan tek cümle şuydu;
"Ben bu intikam için yıllarca yandım, merak etme ölünmüyor ama yaşanmıyor da..!
O an anladım biz bitmiştik, hatta bitmek değil parçalanmıştık, yolun sonuydu burası ya da ben öyle sanıyordum. Belki de her şey asıl şimdi başlıyordu...
AŞK VE NEFRET KARŞILAŞTI
İNTİKAM GÜLDÜ KADER KAZANDI...
"Ölümün kıyısında yeşeren yaralı bir Anka'nın hikayesi.."