Zaklęta pieśń lasu

Legendami nazywamy opowieści, w których kryję się ziarko prawdy, czasami morał a czasami to poprostu historia wymyślona przez starszyznę by nas przestrzec.
Legendy są często połączone z magią, fantastyką i pełnią naszej wyobraźni. Czas w książce jest bliski naszym polskim legendą takim jak np. legendą o smoku wawelskim. Jednak nie będę się na niej wzorować.

Teraz drogi czytelniku wyobraź sobie gęsty gaj, gdy w niego wejdziesz zobaczysz grube I wysokie drzewa ,które uchylają się ku tobie, jednak ich liście nie są zielone, mienią się niebieskimi kolorami. Woda w strumyku, który przepływa przez las przechodzi z koloru turkusowego do nawet fioletu. Gdy się wsłuchasz usłyszysz śmiech chochlików, szelest najróżniejszych zwierząt oraz może nawet szepty. Teraz zamknij oczy i wsłuchaj się w szelest lasu, poczuj zapach kwiatów, mchu i soczystej przyrody. Nagle słyszysz jakby coś skakało nad tobą, już myślisz że to jakieś zwierzę. Przestraszon* patrzysz w górę i widzisz człowieka? Elfa? Jedno wiadome, jest to człowieko podobna osobą mityczna. Ma ognisty kolor włosów , patrzy na ciebie z zainteresowaniem, ale jednocześnie wydaje się zestresowany. Grozi ci i wygania z lasu z dwóch przyczyn:
a) aby chronić las
b) aby chronić ciebie
Kiedy wybiegasz z lasu w oddali widzisz wielki gród, wielki zamek nawet z tej odległości wygląda majestatycznie. Idziesz w jego kierunku, gdy już wchodzisz na teren miasta widzisz wesołych mieszańców, którzy żyją w spokoju.
Zastanawiasz się czy oni wiedzą co jest w lesie. Co jeżeli nie mają o tym zielonego pojęcia ,ale boją się tam chodzić?
Przechodzi koło ciebie zakapturzona osoba, jedyne co zobaczyłaś to jego oczy, wielkie i czarne, niepodobne do tych ludzkich. Czyli jednak mieszkają razem? Potem słyszysz krzyk a katurnik ucieka. Słyszysz krzyki strachu.
I od razu wszystko staje się jasne....

Mimo tego długiego wstępu mam nadzjeję że jesteś zaint