"İyi ki doğdun hyungie... Nice benli yıllara..." Bu şımarık çocuk doğduğunda, annesi ve babasından sonra ilk benim kucağıma verildi ve öyle de kaldı, kucağımda büyüdü. Onların gözünde ben en yakın arkadaşını kaybetmiş ufak bir çocuktum. Benim dışımda kimse gerçeği bilmiyordu. Ona bakmak, zıt duyguları aynı anda yaşamaktı. Yorucu fakat hayata tutunmama neden olan tek varlık... O NE İSTERSE O OLURDUM Ölüm ve DoğumAll Rights Reserved