Dwa Czarne Anioły

Chodzili do wyższej szkoły artystycznej.
Oboje kochali to co robili.
Ona - zawsze uśmiechnięta, wygłupiała się, nie przejmująca się zdaniem innych, doceniała to co dał jej los i kochała życie.
On widział w niej coś jeszcze, coś więcej niż inni.
On - przystojny chłopak, ale nie jakiś tam cwaniak, który myślał, że każda może być jego, miał szacunek do dziewczyn i właśnie to sprawiało, że nie latał za mim jego mały fan club, miał sporo znajomych, najbardziej lubił wygłupiać się, i nie obchodziło go to co o nim pomyślą - to co ich łączyło.
Ona widziała w nim coś jeszcze, coś więcej niż inni.
*
O czym? O przypadku. O sztuce. O pożądaniu. O uczuciach. O wyparciu.
*
Jedno z moich pierwszych opo, pisane w gimnazjum, co za tym idzie stylistycznie kuleje i gorzej posługiwałam się słowem. Ale mam do niego ogromny sentyment. Nie pamiętam czemu, ale bohaterowie nie posiadają imion. Przyjemne i lekkie romansidełko z odrobinę innym podejściem. Pierwsze rozdziały są słabe, ale następne mam wrażenie, że to nadrabiają.