TELAFİ || Yalı Çapkını

*78. Bölümden sonrasını kaleme alacağım!*

"Sensizlik bana eziyet gibiydi." diye fısıldadı. "Bir daha ayılmayalım olur mu?" Bana bakarken bir anda küçük bir çocuğa dönüşmüştü sanki.

Başımı salladım. "Bir daha ayrılmayalım." Aklıma gelen şeyle kıkırdadım. "Zaten bir kez daha boşanmaya kalkarsak mahkemeler de kabul etmez bizi artık."

Ferit de güldü. "Katılıyorum." Belimdeki tutuşunu sıkılaştırdığında sanki daha fazlası mümkünmüş gibi kendine çekti beni. Yüzünü yüzümle aynı hizaya getirdiğinde dudaklarıma kısa ama tutkulu bir öpücük kondurmuştu. "Kaybettiğimiz iki yılı, birbirimiz olmadan geçirdiğimiz anları, birbirimizi görmeden geçirdiğimiz her günü telafi edeceğiz. Söz mü?"

"Söz." diye fısıldadım.