G E C E VE Ş A F A K (+18)

"Her insan değer verdiği bir varlığa karşı insanca bir sevgi besleyebilir; ama düşmana karşı duyulan sevgi, ancak ilahi bir sevgi olabilir. İşte ben bu yüzden, o adamı sevdiğimi hissettiğim vakit böyle bir sevinç duydum. Ne oldu acaba? Sağ mı? Birine karşı duyulan insanca sevgi, nefrete dönüşebilir; ama ilahi bir sevgi değişemez! Ne ölüm ne de herhangi bir şey onu yok edebilir. Ruhun özü bu sevgidir işte. Oysa ben ömrüm boyunca ne kadar çok insandan nefret etmişimdir! Hem de bütün insanlar arasında hiç kimseyi "ondan" daha çok sevmemiş, hiç kimseden "ondan" ettiğim kadar nefret etmemişimdir."