Głupie Fiołki / HP Tom/( fem!) Harry

Tom pierwszy raz w życiu czuł się zupełnie zdezorientowany. Najgorsze z tego wszystkiego było to, że przyczyna jego zmieszania siedziała obecnie w salonie na kanapie, popijając herbatkę i racząc się ciasteczkami, a w miedzy czasie debatując z jego ulubionym nauczycielem.
Nie wiedział, dlaczego ale czuł to. Między nimi była więź, która sprawiała, że potrafił czytać większość jej emocji. Wiedział, kiedy coś ją śmieszyło, oburzało, obrzydzało, cieszyło, smuciło, a nawet nudziło!
To wszystko prowadziło go do bardzo prostego wniosku. Rose Black nie była normalna czarownicą.
Rose była zagadką.
A Tom uwielbia rozwiązywać zagadki.

Gdy młoda Rose, siostra niesamowitego Jamesa Pottera spojrzała w lustro, zobaczyła mała, nieporadną dziewczynkę. Tego dnia znienawidziła lustra na zawsze.
Panna Potter jednego dnia wpada na genialny plan, a drugiego pojawiają się niechciane konsekwencje. Musi spędzić sporo czasu z młodym Czarnym Panem z zamiłowanie do dominacji i kontroli nad wszystkim.

Zły rok. Złe miejsce. Jest źle.

-Dlaczego zawsze nazywasz mnie Gryfonem? -spytał ciekawa.
- To chyba oczywiste. Jesteś siostrzenicą Dumbledore, dobro, prawość, waleczność, odwaga i te inne bzdury są wplecione w waszą krew...
Nie wiedział jak bardzo się myli.

- Profesor Dumbledore jest jak bardzo uciążliwa pchła, której trudno się pozbyć. To u was rodzinne.

Tom nienawidził dyrektora z pasją.
Nienawiść, która zrodzi się wraz z troska o kogoś bliskiego

- Myślisz, że to nas zniszcz?
- Może, ale i tak Dumbledore upadnie pierwszy.
Wszystko poszło nie tak

-Dlaczego chcesz być ze mną?
- Bo jesteś moja lepsza połową.
To takie proste.

- Zrobiłeś to, prawda?
- I zrobiłbym jeszcze raz.
Nie było mu przykro.

Kolejne szepty. Są wszędzie. To oni. Znowu. Ktoś tu jest. Szeptał. Ciągle szepty zdradzieckie słowa.
- Będziesz się mnie słuchać!
- Nie waż się mnie zostawić!
- P