Gözlerimi fotoğraftan alamıyorum. Fotoğrafta gülümsüyorum, sanki oradaki adam ben değilmişim gibi. Normalde ifadesiz olan yüzümde ilk defa mutlu bir ifade... Yanıma birinin yaklaştığını hissediyorum ama kafamı çevirmeye tenezzül bile etmiyorum. Sonra yanımdaki kişi ipeksi sesiyle konuşuyor. "İkimiz de çok mutlu çıkmamış mıyız bu fotoğrafta?" Kafamı çeviriyorum ve dudaklarım yine kıvrılıyor. Bir çift çikolata kahvesi göz parlayarak resme bakıyor. Benim gözlerimse parlayarak onlara... ***kısa hikaye #231All Rights Reserved