Storm In High Heels

Oto jak polubiłam zabawę z żywiołem: wiedziałam, że i tak się poparzę. Umiałam pływać, ale w jej oczach chciałam się topić tylko po to, żeby uratowała mnie po raz kolejny.

Bym mogła poczuć ciepło jej ciała, ust, a jednocześnie chłodu bycia.

Wieczorami lałam łzy, dniami zakrywałam je uśmiechem. Z rana stawałam się matką dla siostry, w szkole byłam piątkową uczennicą, desperacko walczącą o stypendium. Weekendami baristką i tancerką erotyczną. A w wolnych chwilach? Jej zabawką.

Z czasem, o czym jeszcze nie wiedziałam, otrzymałam także miano dwudziestoletniej wdowy, jakby życie chciało na zawsze osadzić mnie w roli kogoś opuszczonego.

Tak, racja, zaczęłam nieco od końca, więc po prostu przejdę do początku. Nazywam się Antonina Dalecka i moje życie nigdy nie było usłane różami. Z tego powodu nie mam zamiaru grać, jakby wszystko było idealne.

Bo świat to nie teatr, a ja nie jestem aktorką w cudzej sztuce.