Sonbahar gecesi

Ecem soylu yeni bir şehire yerleşmiş ve burda kendine yeni bir hayat kurmayı planlıyordu tek istediği ise hayalinde ki meslek olan ressamlıktı.

herzaman ki gibi yatmak için hazırlanyordum dışardan garip seslerin geldiğini duydum ama umrumda değildi çünkü fazlasıyla uykum vardı. Sabah kalktığımda ise hava hala karanlıktı öğlen 13:00 olmasına rağmen dışarda kimse yoktu . Üzerimi değiştirip evden cıkmak için hazırlanıyordum.Dışarı cıktığımda kapının önünde bir zarf duruyordu ve zarfın üstünde şu yazıyordu " Evine hoşgeldin gün ışığı" başta bana ait olmadığı düşünmüştüm ama zarfı açtığımda kendime ait farklı açılardan fotoraflarım duruyordu ve onlar benım cektiğim fotolar değildi sanki bir çeşit sapık beni her gittiğim yerde fotorafımı çekiyordu.