"neden buradasın ? sana yaptıklarına rağmen hala burada durman saçmalık. " dediğimde , birkaç saniye yüzüme bakıp, önüne dönmüştü. verecek bir cevabı yok diye mi sustu , bilmiyorum ama bana hak verdiğini hissediyordum. " bunun sonu gelmeyecek , farkındasın. gitmelisin " diyerek olabilecek en doğru fikrimi belirtim. "bende mutlu değilim , emin olabilirsin. Hata elimde olsa , hiç durmadan giderdim. zaten burada da hiç durulmaz. " dediğinde bakışları beni bulmuştu. öyleyse neden duruyordu ki ? Madem aynı şeyi düşüyordu. Derin bir nefes aldığında , devam etti. " buradan nasıl gidilir biliyorum fakat beni burada tutan kişiden nasıl ayrılır ? işte buna cevabım yok ." *** İlkay ve arkadaşları burs kazandıkları özel okula geçiş yapmıştı fakat beklemedikleri çoğu şeyle karşılaşıyordular. Bunlardan en katlanımaz olanı ise gördükleri zobalıktı. ***