Güvenilmez

Kendimi bildim bileli aykırı bir kızım.
Boks eldivenlerime, hırsıma ve rekabet duyguma aitim.
Tıpkı bu akşam olduğu gibi paramı kazanmak için rakibimi yere sermem gerekiyor. Eğer yenemezsem aç kalacağım. Eğer yenersem bana para ya da istediğim takdirde bir hafta yetecek yiyecek paketini verecekler. Her zamanki gibi yiyeceği seçeceğim. Eğer seçmezsem babam olacak pislik yine bana işkence etmeye başlar.
Dünya artık böyle bir yer. Kıtlık, savaş ve ölüm var. İş olanakları çok az ve para kazanmak neredeyse imkansız. Kendini kanıtlayıp, ağırlığını ortaya koymazsan silinir ve çürürsün. Ben ağırlığımı boks yaparak ortaya koyuyorum. Her akşam kenar mahallelerde, gardiyanların cirit atmadığı unutulmuş sokaklarda yasak dövüşlere katılıyorum. Ve övünmek gibi olmasın, bir hayli ünlüyüm. Sabahları ise burs aldığım bir okulda ders görüyorum. Sabahları bir hayli sıkıcı oluyor yani.
Annem geçen sene bir çatışmanın ortasında kaldı ve babam o günden beri çok değişti. Bazen odasında kendi kendine konuştuğunu duyuyorum. Bazen de ağladığını. Genelde içip insanlara saldırır, özellikle de bana.
Başlamam gerektiğini haber veren ziller çalınca ellerimi yüzüme doğru kaldırıyorum. Bu akşamın sonunda ya aç olacağım ya da tıka basa tok. Ya ağlayarak ve babamdan korkarak uykuya dalacağım ya da huzurlu ve sıcak olacağım.
Hayat artık bir savaş.
Ve bende bir savaşçı ya da askerim.
Yumruğum sağlam bir şekilde rakibimin çenesine yerleştiğinde dudaklarım yavaşça ve zalimce yukarı doğru kıvrılıyor.
Kazanacağım.