Beni öldürmüştü.Her geçen gün biraz daha ölürken , kırılganlığım inanılmaz boyutlarda beni aşağılamaya devam ediyordu.Ne kadar saf ve aptal olduğumu daha yeni fark edecek kadar kararmış mıydı gözlerim? Duygularım , kalbim yavaş yavaş bedenimi terk ederken, acı bile hissetmiyordum artık.İlginçtir ki öfkelide değildim.Sadece aklım başıma gelmişti. Hani demiş ya Nejat İşler Zayıf insanlar intikam alır, güçlü insanlar affeder, zeki insanlar umursamaz diye. Ne yazık ki uzun süredir zaten yeterince zayıftım. Biraz daha zayıflıktan hiçbir şey olmaz...All Rights Reserved