Fırtına Rüzgarları

"Bunca zaman... bunca zaman hepiniz bana yalan söylediniz,"
derken gözlerimi öfke bürümüştü. Babamın, sevdiğim adamın kötü işler yaptığını öğrenmek dünyamı başıma yıkmıştı.
"Ada, lütfen dinle beni güzelim." Arasa baktım.
"Sen şaka mısın? Neyini dinleyeceğim. Beni nasıl kandırdığınızı mı?"
Diye bağırdım. "Yeter!" Dedi, siniri bir şekilde. O an istemsizce yerimde zıplamıştım. Korkmuştum. Kolumdan tuttuğunda canım yanıyordu.
"Bıraksana kolumu! Acıtıyorsun Aras," diye direndim. Beklemediğim bir anda dudakları dudağımı bulmuştu. Sevgili değildik, flört değildik. Hiç bir şey değildik, ama beni öptü. Öpmeyende devam ediyordu.