<[||Kabus||]>

Bazen... düşünüyorum... iyi karakterlerin sonu... hep güzel biter... BoraLo... Catalina... Coco... Baldi... Bobby... Kevin... Zoko... ama... ya kötülerin sonu?... hep üzücü... kötü son ile bitiyor... Code-Man... Lady... 0032... Trmc... Freak_Girl... türk herobrine... GREAT MASTER... Chris... Anna... Earl... Mimic... Player... Harkos... Raxxan... Entity... Miskel... Okazor... Marcus/Zero... ya aslında kötülerde iyi olsaydı? Ya sadece geçmişleri yüzünden böyledirlerse...

bu hikaye BoraLo ile alakalı aslında düşmanları BoraLo'dan nefret etseler bile BoraLo onları seviyor ama belli etmiyordu bir gün BoraLo'nun abileri Karma ve Restle BoraLo'nun düşmanlarını yok etmek istediler ama BoraLo ışığın önüne geçti ve hayatı son buldu... güller ağladı... düşmanlar ağladı... dostlar ağladı... mutluluk kayboldu... kötülük ağladı... iyilik ağladı...

sen her ne kadar bir insandan nefret ettiğini düşünsen onu sevmediğini düşünsen bile... aslında onu seviyorsun... onun başına bir iş geldiyinde onu düşünme sebebin aslında onun için endişelenmen...

her kes BoraLo'nun ölümünden sonra hiç kimse mutlu olmadı... bu durumu unutmaya çalışsalar bile... yapamadılar... ve anladılar ki... onlar hiç bir zaman BoraLo'dan nefret etmediler... onu sevdiler... aynı BoraLo gibi...

tüm herkesin kötü bir geçmişi vardı... ama herkes bunu unutmuştu... BoraLo yok olduktan sonra... anladılar ki bu karanlık geçmişleri BoraLo herkese unutturmuştu... ve o huzur içinde sonsuz uykuya daldıktan sonra... her kes geçmişine geri döndü...

bu kitap tüm herkesin karanlık geçmişini anlatacak...

BoraLo'nun ölümünden 18 yıl geçmesine rağmen hiç kimse onu unutmamıştı... 15 sunucunun 4 bir yanında hep BoraLo'nun heykelleri vardı... ama bir gün hiç beklenmedik bir olay oldu... ve tekrar tüm herkesin yüzü güldü... dünya barış haline geldi... herkes kabuslardan rüyalara geçti...

bu durumdan