Story cover for PİYON by lasandranindunyasi
PİYON
  • WpView
    Reads 30
  • WpVote
    Votes 8
  • WpPart
    Parts 2
  • WpView
    Reads 30
  • WpVote
    Votes 8
  • WpPart
    Parts 2
Ongoing, First published Nov 11, 2024
" Efsaneler ne gerçeği arındırır ne de sahteliği... her yerde efsaneler duyarız... Bazen garip varlıklar hakkında bazen de şehirler hakkında ... Her efsanenin esrarengiz yanı ise başlangıcıdır...örneğin;  olympus'un kudreti ve ölümsüzlüğün efsanesi..."
bana sorarsanız hiç bir efsanenin esrarengiz tarafı değil, karanlık tarafı vardır. mesela olympus'un bir ölümsüz olmaması...bu efsanenin karanlık tarafıydı. 
                                       ***
SATRANÇ... 
daha önce hiç satrnacın karanlık tarafını merak ettiniz mi? yada karanlık kurallarını...
ben İrina Beach.
istenilmediğim bir dünyaya ayak bastım.
 belki de bu hayatımın en büyük hatasıydı ama bazen biz bu hataları güzel bir sey olduğuna kanısına varırız...  
bir esrarengiz kitabın içinde Başka bir dünya olduğunu nerden bilebilirdim ki? yada bu dünyada olağanüstü varlıkların olduğunu...
her şey bir gizemli kitabın olduğu yerinde almam ile başladı. kitabi aldığım an farklı bir şey olduğunu biliyordum. yazdığım bölüm başlığında bile bir farklılık olduğunu biliyordum. her neyse kadarda ben yazmış olsam da başıma bişey geleceğini ve bunu hayatımı değiştireceğini farkındaydım.
gözümü kapatıp açmam ile kendimi bir satrancın dünyasında bulmam bir oldu...  dokuz piyade'yi temsil eden vezirler...Şahlar..Filler...kaleler..atlar..ve piyonlar...hepsi Gökyüzünde bir yıldızı temsil ediyordu...
ve ben o dünyaya bir siyah piyon olarak geldim...
her şey kolumda ki dövme ile anlaşılıyordu.
Ve benim hayat hikayem bir lanetli bir kitabın elindeydi...
" Bu topraklara ayak bastığım an gökyüzüne yeni bir yıldız katıldı..."
All Rights Reserved
Sign up to add PİYON to your library and receive updates
or
#306karanlik
Content Guidelines
You may also like
Kayıp Yüzük by hemhal890
31 parts Complete
"Elini göster." Elimi arkamda yumruk yaptım. "Leo?" dedim yardım dilenen bir ses tonuyla. Fakat Leo bakışlarını kaçırdı. Bakışlarını kaçırdığı anda takılı kaldı. Gözleri liderin eline düştü. "Lider." dedi. "Yüzüğün?" Gözlerimi onun eline çevireceğim sırada elini arkasına götürdü. Başını bu seferde sağına doğru yatırdı. "Bana elini göstermeden buradan gidemezsin." Yutkundum. Her an ağlayacak noktadaydım. Çocuk gibi tepinerek ağlama isteğiyle doluydum! "Feride." Gözlerimi sımsıkı kapattım. "Elini göster." derken sesi kısıktı. Daha fazla direnmenin bir sonuca varmayacağının bilincinde olarak yavaşça elimi önüme doğru uzatıp, yumruğumu açtım. Çıt çıkmadı. Demek ki yüzüğü Leo gibi onlarda göremiyordu. Rahatlayarak bir nefes verip gözlerimi açtığım sırada, yüzük parmağıma bir elin değmesiyle irkilerek ona baktım. Sağ eliyle, sol elimin yüzük parmağına dokunuyordu. Lütfen göremiyor ol. Lütfen. Gözlerimi yüzüne çevirdim. Kaşları çatılmıştı. Bakışlarını yüzükten alıp, gözlerime çevirdi. Elimi çekmeye çalıştım. Bırakmadı. Arkasına sakladığı elini öne uzatıp bana doğru gösterdi. Parmağındaki sade, gümüş alyans parladı. Bir küfür savurdum. Elimi tekrar çekmeye çalıştım. Bir kere daha ve bir kere daha... Ne kadar çekiştirirsem, çekiştireyim elimi bırakmadı. Dolan gözlerimi Leo'ya çevirdim. Beni buradan götürmesi için ona yardım dileyen gözlerle, baktım. Fakat karşılık alamadım. 17.09.2023
You may also like
Slide 1 of 10
KROM VE KEMİK BxB cover
KIYAMET TOHUMLARI cover
KARANLIĞIN VARİSLERİ  cover
Kayıp Yüzük cover
Asena deniz (gerçek ailem) cover
The Eve | Minsung | cover
Mafyatik Aile cover
Albay Kızı  cover
Patron cover
ɳҽϝҽʂ cover

KROM VE KEMİK BxB

51 parts Complete

"Yukarıda, bulutların üzerindeki o steril fanusta yaşayanlar için hayat bir oyundu. Aşağıda, çamurun ve pasın içindeki bizler içinse sadece nefes alma savaşı." Adım Yenal. Ama bu lanet şehrin arka sokaklarında, neon ışıklarının altında bedenimi ve yumruklarımı satarken herkes bana Nox der. Kurallarım basitti: Asla güvenme, asla yalvarma ve tek varlığım olan kardeşini hayatta tut. Ta ki o geceye kadar. Pars... Şehri yöneten Konsorsiyumun tek varisi. Damarlarında kan yerine sıvı altın akan, insanlara baktığında sadece fiyat etiketleri gören o kibirli prens. Beni o kulüpte, ayaklarının dibine atılan paraları toplarken izledi. İğrendi. Aşağıladı. Ve sonra, hayatımın iplerini eline aldı. Kardeşimi yaşatmak için, nefret ettiğim o adamın dünyasına girmek zorundayım. O, beni satın aldığını, bana sahip olduğunu ve irademi kırabileceğini sanıyor. Beni evcilleştirebileceğini sanıyor. Ama unuttuğu bir şey var: Sokaklar, saraylara benzemez. Ve biz sokak köpekleri, tasmamız ne kadar sıkı olursa olsun, ısırmaktan vazgeçmeyiz. Biri kromdan bir tanrı, diğeri etten ve kemikten bir isyancı. Biri yok etmeye, diğeri hayatta kalmaya yeminli. Mülkiyet yasaları, kalbin ritmini durdurabilir mi?