Lunapark Katili

Kendimi bir anda cadılar, periler, büyücüler ve vampirlerin savaştığı bu kaosun ortasında bulduğumda, kalbim deli gibi çarpıyordu. Etrafımda patlayan büyüler, çığlıklar ve kılıç sesleri arasında ne yapacağımı bilemez haldeydim. Her şey o kadar hızlı gelişmişti ki, ne olduğunu anlamadan kendimi bu savaşın içinde bulmuştum.

Gözlerim, etrafımda uçuşan perileri ve büyü yaparken gördüğüm cadıları takip ediyordu. Perilerin zarif kanatları, savaşın ortasında bile bir güzellik sergiliyordu, ama onların bile yüzlerinde korku ve kararlılık vardı. Cadılar ise, ellerindeki asalarla büyüler yapıyor, düşmanlarını etkisiz hale getirmeye çalışıyordu. Her bir büyü, havada parlayan ışıklar ve patlamalar yaratıyordu. Bu manzara, bir yandan büyüleyici, bir yandan da dehşet vericiydi.

Vampirler, karanlığın içinden hızla hareket ediyor, keskin dişleriyle düşmanlarına saldırıyordu. Onların kırmızı gözleri, karanlıkta parlıyor ve her bir hareketleri ölümcül bir tehdit oluşturuyordu. Büyücüler ise, ellerindeki kitaplardan okudukları büyülerle savaşın gidişatını değiştirmeye çalışıyordu. Her bir büyücü, etrafında bir enerji alanı yaratıyor ve bu alan içinde düşmanlarını etkisiz hale getiriyordu.

Ben ise, bu kaosun ortasında ne yapacağımı bilemez haldeydim. Kalbim deli gibi çarpıyor, nefes almakta zorlanıyordum. İçimde bir korku ve çaresizlik hissi vardı. Bu savaşın bir parçası olmak istemiyordum, ama kaçacak bir yer de yoktu. Her adımımda, bir tehlike daha yaklaşıyordu.

Bir anda, içimde bir güç hissettim. Bu güç, bana annemden miras kalan peri ve cadı genlerimin bir karışımıydı. Bu gücü nasıl kullanacağımı bilmiyordum, ama içimde bir yerlerde, bu savaşta hayatta kalmamı sağlayacak bir şeyler olduğunu hissediyordum. Ellerimi kaldırdım ve içimdeki gücü serbest bırakmaya çalıştım. İlk başta, sadece bir ı