KORKUSUZ KORKAK

Ölümle defalarca burun buruna geldim, her seferinde bir şekilde kurtuldum. Ama bu kurtuluşun ardında zafer değil, sessiz bir umutsuzluk saklıydı.

İnsanlar beni korkusuz sandı, ama bilmiyorlardı ki içimdeki korkak, ölümden değil hayatta kalmaktan korkuyordu.

Ölüm benim için artık yabancı bir düşman değil, tanıdık bir yol arkadaşıydı. O karanlığı gördüm, soğukluğunu hissettim. Döndüğümde ise en büyük korkumun kendi gölgemde saklandığını anladım. Korkusuzdum, ama aralarındaki en korkağıda bendim..

• Kitabımda reklam istemiyorum. Dikkate alanlar için çok teşekkürler.

• Gerçek ailem ama erkek versiyonu!

Cesur Çelik / 22 Mart 2005