Ang hangin ay malamig at mamasa-masa, tila nagdadala ng mga bulong ng nakaraan. Ang ulan ay patuloy na bumubuhos, na nagpapadilim sa daan patungo sa lumang bahay. Ang mga puno ay tumataas nang matayog, ang kanilang mga sanga ay tila mga kamay na umaabot patungo sa langit, na naghahanap ng sagot sa mga lihim na itinatago ng bahay.
Sa loob ng bahay, ang alikabok ay makapal, at ang mga anino ay naglalaro sa mga dingding. Ang amoy ng lumang kahoy at alikabok ay sumasalubong sa sinumang maglalakas-loob na pumasok. Ang mga silid ay tahimik, tila naghihintay ng isang bagong buhay, ng isang bagong kwento. Ang bawat sulok at kanto ay nagtataglay ng isang lihim, isang alaala ng nakaraan.
Sa gitna ng kaguluhan ng mga lumang gamit at mga nakakalimutang alaala, may isang kwintas na naghihintay, isang kwintas na may sumpa. Ang kwintas ay nagtataglay ng isang lihim na kayamanan, isang kayamanan na naghihintay sa tamang tao na makahanap nito. Isang kayamanan na maaaring magdala ng swerte o kapighatian, ng pag-asa o pagkawasak.
Ang kwento ng lumang bahay ay nagsisimula sa isang madilim na gabi, isang gabi na puno ng mga lihim at mga anino. Isang gabi na magbabago sa buhay ng apat na tao, na magdadala sa kanila sa isang paglalakbay ng pagtuklas, ng pag-ibig, at ng pagbabago. Isang paglalakbay na magtuturo sa kanila ng tunay na kahulugan ng kayamanan, at ng tunay na kahulugan ng buhay.