نقاب

ژوچنگ گفت:بس کن شوخی خنده رو،یکمی جدی باش!
تا کی میخوای تنها زندگیت رو بگذرونی؟!
۲۴ سالت شده،فکر نکن نمیدونم به خواهر دوستم چی گفتی؟!!!
ژان خنده روی لبانش را جمع کردو به پنجره ای که به سمت بیرون باز بود نگاه کرد. ژوچنگ روی صندلی روبه روی ژان نشست و ادامه داد:چرا رد کردیش؟
ژان با پوزخند گفت:به خدا حقش بود،خودش رو همچین دسته بالا می‌گرفت انگار از دماغ فیل افتاده؟ تا همین چند سال پیش مقاله هاش رو به من میداد تا ویراستاری کنم.
بعدشم اون ۵ سال از من بزرگ بود!
ژوچنگ با اعتراض گفت:خودت سر دختر همکار منگ زی گفتی دختر کوچکتر از خودت نمیخوای ،گفتی میخوای ازت بزرگتر باشه،حالا باز میگی این سنش زیاده؟؟؟؟
برادرش دیگه کفری شده بود.
که ژان برای اینکه برادرش رو قانع کنه تا براش قرار از پیش تعین شده نزاره بدون فکر گفت :اصلا من گرایشم یک چیز دیگست.
ژوچنگ نیمه خیز در حال ایستادن بود تا به طرف ژان بیاید ایستاد.
به او نگاه کردو کمی مکث کردو صاف ایستاد و آهسته گفت:از کی؟
ژان گیج بودو نمیدانست چه بگوید کمی مِن مِن کردو آهسته گفت:از بعد ورودم به دانشگاه.