Gün Dönümü ✅ [TAMAMLANDI] - nova - Wattpad

Gün Dönümü ✅ [TAMAMLANDI]

Reads 1,795
Votes 288
Parts 43

Reads 1,795
Votes 288
Parts 43

acı ayrılık aşk dram güven heyecan huzur ihanet kader karadeniz keder komedi psikolojik romantizm umut yanılgılar yeniden ölüm

Gün Dönümü. Devranın dönüşü, radikal bir değişim ve yeni bir başlangıç...
Nişanlısı tarafından ihanete uğramış kırılgan Berra ile kaybettiği sevgilisinin hayaletine bile ölesiye sadık Serdem, Karadeniz'in bir sahil köyünde karşı karşıya geldiğinde kader ikisini de hayal edemeyecekleri bir hikayeye sürükledi.
"Ve eğer kaderse, bizi bir araya getirene kadar durmayacak... "
Peki kader gerçekten de ikisini bir araya getirmeye yetebilecek kadar güçlü mü? Berra yaşadığı travmayı atlatmaya çalışırken Serdem'e güvenmeyi öğrenebilecek, Serdem'se bir hayaletle verdiği mücadeleden galip gelip kalbini tümüyle Berra'ya açabilecek mi?
"Bu ne aşk ne de ızdırap. Bu yalnızca bizim şahsına münhasır hikayemiz..."
21 Haziran'da kader,  21 Aralık'ta ise iradeleri hayatlarını geri dönülemez bir yola sürükledi. Gün dönümü, birçok duyguyu aynı anda hissettiren; hem iç ısıtan hem de yürek burkan sevimli ve dramatik bir aşk hikayesi...

Devam Kitabı:
https://www.wattpad.com/story/387032221-kış-güneşiAll Rights Reserved

acı ayrılık aşk dram güven heyecan huzur ihanet kader karadeniz keder komedi psikolojik romantizm umut yanılgılar yeniden ölüm

Table of contents

43 parts

Sign up to add Gün Dönümü ✅ [TAMAMLANDI] to your library and receive updates

or

Content Guidelines

You may also like

Lafügüzaf by selinelizben

Aşk suçtu. Senin olmayan birisi için beslediğin duygular bir cellat gibi dikilirdi karşına. Sonra kollarına iki asker girerdi, o askerler başını bir kütüğün üstüne bastırırken boynuna inecek baltayı büyük bir sabırla beklerdi insan beklerdi ki, cellat alacak onun kellesini. Ama o balta inmeden önce, dururdu zaman. Sabır kanatırdı insanın her bir zerresini, bir işkenceden farksız akardı saniyeler, bir sudan sessiz, bir dalgadan daha hırçın. Aşk cellattı, ve o balta aşkın ellerinden inerdi insanın boynuna. Sevda cehennemdi, seni sevemeyen birinin aşkı ateşdi. Kendi kalbini yakan, kendi kanını akıtan bir kılıçtı. İnsan nasıl saplardı kendi sırtına bıçağı? İnsan ancak aşık olsa ihanet ederdi kendisine. Aşk ihanetdi, aşk en büyük oyun ve insanın kendine yaptığı ihanetdi. O Yavuz Payidar'dı, kendine en büyük ihaneti yapmış sırtına bir bıçak saplamış, boynunu bir cellatın önüne uzatmıştı. O Payidar'dı, sevdalanmıştı. Ve sevda, onun ihanetiydi.

SİYAHIN YANSIMASI by evrem_65

Manevi ailesini kaybeden ve bundan dolayı manevi kardeşiyle arası açılan Berra Derin duyduğu hakaretlere, gördüğü dışlanmaya daha fazla dayanamayıp soluğu İstanbul'da alır. Kendine yeni bir yol çizmeye karar verirken hesapta olmadığı bir şey olur. Kaan Erdinç ile yolları kesişir. Kaan Erdinç'in geçmişi açığa çıkmasıyla beraber Berra kendini siyah beyaz dünyasında bulur. Bu dünyadan kendini uzaklaştırmak isterken Kaan'ın eli Berra'nın hep üstünde olur. ALINTI "Gideceksin dedim!" Dudağının arasından tısladı. Sinirli hali beni korkutuyordu. Fakat gitmemi istiyordu. Burasının benim için tehlikeli olduğunu söylüyordu. Beni mi düşünüyordu? Sanırım bu son soruyu bin defada tekrarlasam usanmayacaktım. Çünkü söz konusu bendim. "Benim hakkımda hiç bir şeye karar veremezsin anladın mı?" Yüzüne avazım çıktığı kadar bağırdım. İki ellerimle omzuna bastırdım. "Hiç bir yere gitmiyorum, bunu o taş kafana sok!" Kaan'ı omzundan iterek odadan koşar adımlarla çıktım. Arkamdan "Berra!" Diye kükredi. Asansörün kapısı açılınca '0' düğmesine bastım. Kapının hızlı kapanması için düğmeyi zorladım. Kapı yavaş yavaş kapanırken gözlerimi kapattım. Rahat bir nefes verip gözlerimi açtım. Asansör kapısının arasında el görünce çığlık attım. Tek eliyle asansörü durdurdu! "Sen manyaksın!" Yüz ifadesi beni çok ürkütüyordu. Üstüme doğru gelince kendimi kapana sıkışmış gibi hissettim. Hızlı bir hareketle herhangi bir asansör düğmesine bastı. Asansör ani bir çekimle durdu. Işıkların sönmesiyle gözlerimi kapattım. "Kes şunu!" Soğuk ve güçlü elini çenemde hissettim. Çenemi sıktığında acıyla inledim. Refleks olarak iki elimle, çenemi sıktığı elini tuttum. İtmeye çalışıyordum fakat gücüne karşı gelemiyordum. Ne yaptığını idrak etmeye çalışırken nefesini tenimde hissettim.

ÇATI KUŞU - Bordo Bereli by Betulokssuz

Baha kahveleri yapmış geri götürmüştü. Aynı şekilde kapıyı vurup girdi. Bu defa kız koltukta oturuyordu. Babasıyla hararetli bir şekilde konuşuyordu. Önce binbaşının kahvesini verdi, sonra geçip kızın önüne, sehpaya koydu kahveyi. "Afiyet olsun." "Teşekkürler" dedi yüzüne bakmadan. Son bir şans için tekrar konuştu Baha. "Tebrik ederim Özge Hanım" dediğinde Özge ışıl ışıl gözlerini çocuğuna çevirdi. Samimi bir gülümsemeyle yakasına baktı. "Teşekkür ederim... Diyar" dedi soyadını okuyarak. Bu avuntu ile çıktı odadan. Karnının içinde kelebekler uçuşurken tepsiyi ellerinin arasında sallayarak yürümeye başladı. "Diyar" diye tekrar etti. "Bordo bereli olduğumda kendime böyle diyeceğim." Ve Baha Diyar o sene eğitme gitti. Bordo bereli oldu ve bir daha onu hiç görmedi ama hiçbir zaman da unutamadı o gülümsemeyi, o sesi ve o bakışları. Özge Hanım'ın bir yerlerde olduğu, hâlâ aynı şekilde güldüğü, hatta bir yerde karşılaştıkları hayali her gece yastığına koyduğu başına misafir olmuştu. Dağda, operasyonda, eğitimde, uçakta, helikopterde, deniz altında, üstünde her zaman ve her yerde Özge'nin hayali yüreğinin hayaleti olmuştu... Bir gün gerçekten karşılaşacaklar mıydı? Buna ihtimal vermek çok zordu...

İncirler Çiçek Açtığında (Tamamlandı) by nniktofili

" Nerdeydin sen ha? Hiç düşünmedin mi? Bu kız merak etmiştir demedin mi? Ya hiç mi aklına gelmedim ? Konuşmuyordu sadece gözlerime bakıyordu. Onu o kadar özlemiştim ki kızmak bile zor geliyordu artık. Konuşmayınca devam ettim ve aklımda olup içimi yiyip bitiren şeyi sordum. " Beni bırakıp gittin zannettim." Sesim fısıltı gibi çıkmıştı. Konuşmak zor geliyordu artık. Boğazım yanıyordu . Gözlerimin kızardığına emindim. Yüzüme düşen saçlarımı geri ye attı ve konuşmaya başladı. " Ne demiştim ben, senden ancak incirler çiçek açtığında vazgeçerim. " • 'İncirler çiçek açtığında' isimli tek kitaptır. •Konu içeriğini (Ç)alma durumunda yasal işlem başlatılacaktır. • Kitapta geçen olaylar, kişiler ve mekan hayal ürünüdür. Gerçeklikle bir ilgisi yoktur. ( Kitap da ki hastalığın bazı yerlerinin gerçeklik payı yoktur.) •Kitap hakkında bilgi , benimle iletişime geçmek ve takipte kalmak için: Instagram: nniktofili 🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀

Aşk çıkmazı mahallesi by yeis000

Aşk çıkmazında kalan mahperinin sevdiği adama kavuşması için önünde engeller vardı bu engellerden en büyüğü ise sevdiği adamın ta kendisiydi sevmemesi gerekeni sevmişti mahperi mahallesindeki abi kardeş gibi büyüdüğü abisinin en yakın arkadaşı olan dinçeri sevmişti.peki dinçer engelleri aşarak mahperiyi bu çıkmazdan çıkarabilecek mi? mahperinin yaralarını sarabilecek mi? # 1-aşkçıkmazı # 1-dinçer

AH SENDE (TAMAMLANDI) by asosyalimbenn

Kor olmuş elem dağı bir semer misali sarmıştı bedenlerini... Kalp ağrıtıcı feryatlar dilleri zorluyor, bir türlü dökülmeyen vaveylalar boğaz yakıyordu. Suskunluk en sarsıcı tepkiydi. Ağzı bıçak açmıyor, kederli gözler asla kurumuyordu. Derdi veren Rab dermanını da veriyordu ya işte... Dinlemiyordu gönül. Defterin kara sayfası, ardındaki aydınlığı gölgeliyor, o an içinde boğulacakları kör kuyuları andırıyordu. Fakat her karanlığın bir sabahı vardı. Ve her sabah bambaşka bir yapraktı... Yirmi dört yaşında, yüz yaşında insanın hayatına sığdıramayacağı şeyler yaşamış Ahsen -Karahan- Miroğlu, feleğin en sert sillesini sol yanından yemişti. Yürek burkan hikâyesinin en can alıcı yeri silahından çıkan kurşundu. Gerçeğin aksine, kurşunu sol yanından yiyen Yavuz Arslan Miroğlu'nun çiçek açmamış toprakları buz tutmuş bahtına ve Çiyeşan soyuna inat tekrar tekrar yeşerecekti. Kuru topraklar sevdiğinin ellerinde can bulacak, yıllardır karanlığa gömülmüş mazi kendini aklayıp, pirüpak karşılarına dikilecekti. Bunca yıldır onlarca canı katleden kara yazgı gerçeğe kavuşacak ve hikaye baştan yazılacaktı. Yürek kırgındı, vicdan mahcup. Ruh perişandı, beden bitap. Diller lâl, gözler şair... Kaderin kanlı pençesinde kıvranıyordu iki can... Kirli geçmişin gölgesinde çırpınan iki kan... Ve ortak bir düşman... Belki de tek düşman. Yanlış bilinen doğrunun acı gerçeği... Hüda'nın keskin kılıcı ve aşk denilen bataklığın iki kölesi... Yürekli bir kadın, akıllı bir adamın hikâyesi... *** Kapak tasarımı @ayatutulansizofren 'e aittir. ~~Tüm hakları saklıdır, herhangi bir çalınma, izinsiz kopyalanma durumunda tarafımdan yasal işlem başlatılacaktır. ~~

NEFES (Sarıgül) by azizveys

" GEL BURAYAA! SANA GEL BURAYAA DEDİM!!" koşuyordum nereye nasıl ne şekilde gittiğimi bilmeden koşuyordum. Arkamdaki adım sesleri yaklaşıyordu. Zihnimi ele geçiren yakalanma dalgası tüm işlevlerimi eline almış sadece Dahada koşmam için adeta beni kamçılıyordu. Tek zihnimde yanan ışık beni benden alıyor doğruyu yanlışı ayırt edememe neden oluyordu. Dahada hızlandım. Kaçmam gerekiyordu beni yakalarsa cehennemim olan o kör kuyu beni aşağılara çeker, boğar, yutar diye çok korkuyordum. Son sürat koşarken birden karşıma çıkan yol ayrımı beni bir an affallatsa da durmadan ilk sokağa girdim. Arkamdaki adım sesleri kesilmişti sanki. Belkide atlatmıştım onları. Ama duramazdım. Hız kesmeden koştum bu ıssız sokak çıkmazına gelinceye kadar. Soluk soluğa durdum. Ortada hiç kimse yoktu. Bulunduğum bu sokak daha da korkuturken beni , birden kolumdan çekilmem ile yine çıkmazım olan kahverengi gözlere bakakaldım. Nefes nefese sol kolundan süzülen kanlar içinde gözündeki korku ve öfkenin bir birine karışmasıyla oluşan o koyu kahveler birazda kırgınlık içeriyordu çünkü bugün ona ilk kez zarar vermiştim. İleride canım olacağına ihtimal bile veremeyeceğim bu adama, gözümü kırpmadan ,bulduğum ilk fırsatta zarar vermiş elinden kaçmıştım. Ama alıştığımdan daha öte olan kırgınlıkla harmanlanmış o gözleri ilk kez bu kadar canımı yakmıştı.

Bir Mercan Hikayesi by esilaa1020

Bir berdelmiydi ki hayatımızı mahveden ya da bir berdelmiydi ki bizi aşka inandıran...

Hanımdan Ağa(Tamamlandı) by Arsun1453

Zordu kadınken ağalık yapmak ama mecburdu berfin. Dağılmış ailesi gibi nice aileler yıkılmasına engel olacağına annesi ve ağabeyini toprağa verdiği gün söz vermişti.Güçlü olacak töreye bir can daha vermeyecekti.Azad'la da yolları böyle kesişti. Azad mardinin en büyük aşiretinin ağasıydi. Kardeşi rozerini vermemişti sevdiğine.Ona göre bu topraklarda kadının sevmeye ve dilediği şeyi dile getirmeye hakkı yoktu. Rozerin sevdiği adamla kaçıp Elruhanin en büyük aşiretine yani berfin'e sığındı.Ve sonra olanlar oldu. HanımAğa Berfin ve Azad Ağanın kasıp kavuracak hikayesine hoşgeldiniz.... 🌼🍃 👉Wattpadde bu isimde yayınlanan ilk kitaptır...♥(Hanımdan Ağa)

KARAMELA (Ateş'in Evi) by pelinLOVE

Siyah Güz Semti denilen ruhsuz insanlarla dolu bir yerleşim yerine annesi ile taşınmak durumunda kalan yetenekli dansçı Destina durumdan hiç memnun değildir. Üstelik devasa evleri eski, bakımsızdır ve tuhaf birkaç komşunun bulunduğu, orman yakınlarında ıssız bir kesimdedir. Sağlarında kalan evin penceresinde kimi zaman kendisini izlerken yakaladığı insan silueti ise gün geçtikçe Destina'nın daha çok dikkatini çeker. Ve bu yabancı adamla tanışması gecikmez. Rahatsız edici olaylar başına gelirken ve huzursuz geceleri gitgide zorlaşırken Destina, en az kendisi kadar soğuk olmasına rağmen vücut sıcaklığını artırmayı başaran bu çekici komşuya güvenip güvenmemekte kararsızdır. Çünkü ortada, başına kötü şeyler gelen genç kadın haberleri dolaşmaktadır. Kaldıkları evin içinde sesler duyuluyor, ormanda gölgeler beliriyordur... Ve o evde olmalarına feci takmış, kimliği bilinmeyen biri onları tehdit ediyordur.

You may also like

Slide 1 of 10

Lafügüzaf cover

SİYAHIN YANSIMASI cover

ÇATI KUŞU - Bordo Bereli cover

İncirler Çiçek Açtığında (Tamamlandı) cover

Aşk çıkmazı mahallesi cover

AH SENDE (TAMAMLANDI) cover

NEFES (Sarıgül) cover

Bir Mercan Hikayesi cover

Hanımdan Ağa(Tamamlandı) cover

KARAMELA (Ateş'in Evi) cover

Lafügüzaf

Aşk suçtu. Senin olmayan birisi için beslediğin duygular bir cellat gibi dikilirdi karşına. Sonra kollarına iki asker girerdi, o askerler başını bir kütüğün üstüne bastırırken boynuna inecek baltayı büyük bir sabırla beklerdi insan beklerdi ki, cellat alacak onun kellesini. Ama o balta inmeden önce, dururdu zaman. Sabır kanatırdı insanın her bir zerresini, bir işkenceden farksız akardı saniyeler, bir sudan sessiz, bir dalgadan daha hırçın. Aşk cellattı, ve o balta aşkın ellerinden inerdi insanın boynuna. Sevda cehennemdi, seni sevemeyen birinin aşkı ateşdi. Kendi kalbini yakan, kendi kanını akıtan bir kılıçtı. İnsan nasıl saplardı kendi sırtına bıçağı? İnsan ancak aşık olsa ihanet ederdi kendisine. Aşk ihanetdi, aşk en büyük oyun ve insanın kendine yaptığı ihanetdi. O Yavuz Payidar'dı, kendine en büyük ihaneti yapmış sırtına bir bıçak saplamış, boynunu bir cellatın önüne uzatmıştı. O Payidar'dı, sevdalanmıştı. Ve sevda, onun ihanetiydi.