"Sana seni seviyorum diyemem ama papatya veririm"

Ben mutsuz olduğumda daha çok yazarım. Çünkü bilirim ki yazdığım hər harf yan yana gelerek bir fon müziği oluşturur ve benim mutsuz olduğum için oluşturduğum bu semfonide yüzlerce kişi kahkaha atarak semfonime mutlu bir şekilde sözler uydurur...
Mutsuz fonuma mutlu sözler uyduran her papatyaya ithafen...

"Bir papatya verin 'seni seviyorum' diyemediklerinize."

Hikaye Şarkısı:Anıl Bektaş-Mavi duvar ve Hikayesi
(Cover)
Hikaye Final Şarkısı:Anıl Bektaş-Yok Böyle Bir Şey
(Cover)
.
.
.
.
.

Merhaba. Ben okulun tembel,haylaz ve müdürün odasından çıkmayan öğrencilerinden biri olan Yıldız Gece Korkut.
Burada size okulun yakışıklı,serseri ve belalı çocuğuna aşık olduğumu yazmayı çok isterdim ama ne yazık ki benim kaderimde öyle bir çocuk gördüğüm kadarıyla henüz yok ki öyle bir çocuk bizim okulda bile yok. Tanık olacağınız hikayemde ben,tembel ve Salam kız,okulun en vasat insanına nasıl olduğunu bile anlamadan aşık oldum. Kesin büyü falan yaptı o inek bana!
Ben! Okulun tembeli, Yıldız Gece Korkut!
Okulun birincisi,herkesin alay ettiği,iğrenç gözlükleri olan, özgüvensiz,iki lafı bir araya toplayan ayan,saç kesimi demode ve dersten başka bir şey düşünmeyen Ali Levent'e áşık oldum!
Evet,şimdi okumaya başlayarak benimle dalga geçmeye baslayabilirsin.Haklısın çünkü ben bile kendimle her gün dalga geçiyorum...

"Sana seni seviyorum diyemem ama papatya veririm."
.
.
Bu kitap benim yazdığım bir kurgu kitabı değildir!