Karma

Elinin sıcaklığını ve kokusunun yaklaştığını hissettim.
Normalde temastan hoşlanmamasına rağmen eliyle çenemi tutarak kafamı kaldırdı.

Yüzüme doğru hafifçe yaklaşarak, "Sen beni bitirdin Savaş Demir Karakan! Ama bende seni bitireceğim. Sürüneceksin. Allah'ın adaleti var. Burnun sürtecek. Gebereceksin. Ama ağzını açıp da 'yardım et' diyemeyeceksin kimseye." Bu duruma geleceğimi sanmıyordum.

Ben kimseden yardım istemezdim. "Asla, dediklerimin ağırlığından dolayı özür dilerim. Ama asla kimse için ağlamam!" Yüzüme biraz daha yaklaşarak, "Asla, asla dememelisin Üsteğmen. Kaybedeceksin. Bir uçurum olacak. Ayağın kayacak. Düştü düşecek derece de olacaksın." Dedi fısıldayarak.

Bu ifadesini daha önce görmemiştim. Çok sakindi. Ama huzursuz edici bir sakinlikti. "Bana yalvaracaksın. Allah'a yalvaracaksın. 'KARMA' ne demekmiş göreceksin Savaş Demir. Sen bana yaşattığın acıyı yaşayacaksın. Benim senin için yaşadığım acının aynısını, sende benim için yaşayacaksın. Bu söyledilerimi beyninin bir tarafına not et!" Dedikten sonra, ilk elinin sıcaklığı kayboldu. Sonra kokusu yavaşça gitti. Gölgesi de gittikten bir sonra adım sesleri de kayboldu...

°●°○

Karmanın ta kendisini yaşayan Karakan'ı okumaya hazırmısınız. O zaman keyifli okumalar dilerim...

Yayınlanmaya başlanan tarih

02:12:2024

Hikaye tamamen şahsıma aittir. Çalınma, kopyalanma gibi bir şey olduğu gibi direkt hukuğun devreye gireceğini bilmenizi isterim...