Prolog!

Nie różnimy się na pierwszy rzut oka od śmiertelników. Ale jak się przejrzy maszą maskującą moc,zobaczy się uszy. Uszy kota,ale dużo większe. Mamy też większe dwa zęby,dokładnie jak u zwierząt drapieżnych. Możemy leczyć wszystkie rany,możemy zmieniać się w swoją postać. Nie umieramy,chyba,że ktoś nas zabije. Mamy niewidzialne dla nikogo,oprócz nas samych,ogony. Och! Zapomniałabym. Nie mamy okrągłych źrenic jak ludzie. U nas są pionowe jak u kota. Jesteśmy szybcy i pełni gracji. Potrafimy wejść tam,gdzie chcemy. Mieszkamy w lasach,podobnie jak królikołaki. Różnią się od nas tym,że nie mają ostrych kłów,pionowych źrenic i kocich uszu. Mają uszy królika i są równie zwinni jak my. W ich żyłach płynie krew potężnych królików,a w nas potężnych kotów. Żyjemy razem,sami albo w parach. Każdy może dołączyć do naszego klanu jeśli jest jednym z nas. Niestety jesteśmy nieliczni. Jesteśmy przed progiem wyginięcia. Mieszkamy wśród ludzi albo drzew. Niektórzy ludzie posiadają Wzrok. Widzą przez naszą magię. Kotołaki zazwyczaj mają dziwne włosy. Szare,białe,czerwone... Ja mam różowe włosy,wewnątrz uszu mam różową sierść. Mam też jasno niebieskie oczy. Jestem chuda,mam wystające kości biodrowe i jestem średniego wzrostu.