"nefret ediyorum senden!" diye bağırdım karşımda ki kişiye. "duygularımız karşılıklı prenses" dedi oldukça soğuk bir sesle. olanları kabullenmek istemiyordum. geriye doğru adımlar atarken, başımı da iki yana sallıyordum. "senin yüzünden deli dediler bana, senin yüzünden detavi gördüm ben!" diye bağırdığımda odayı sadece benim sesim dolduruyordu. "seni unutmam için ilaç verdiler bana!" dedim yine aynı şekilde bağırarak. "umrumda bile değilsin, ölsen dahi üzülmem" dediği an gözlerimden yaşlar süzüldü. bu kadar mı beni sevmiyordu. bu kadar mı sevilmeyi hak etmiyordum.. Umarım beğenirsiniz ve okursunuz🤍All Rights Reserved
1 part