Hater Noon na Lover na ngayon
  • Reads 43
  • Votes 12
  • Parts 9
  • Reads 43
  • Votes 12
  • Parts 9
Ongoing, First published Apr 30, 2015
Mature
Minsan akala natin may mga bagay
Talaga na hindi natin kaya maabot o marating o kahit man lang mahawakan eh.. Hindi mangyayare yung "Imposible" talaga natin makamtan. Pero lahat naman tayo o karamihan satin naniniwala na "walang imposible sa taong naniniwala".

1.) Pwede ang iba nananatiling nangangarap, 2.) maaari din na yung iba gumagawa ng paraan para maabot ang kani-kanilang pangarap at 3.) maaari din na yung iba ehh... Nangangarap nanga lang nagsasabi pa na "suus! Bakit ko pa yun naiisip eh kahit kaylan naman hindi naman yun mangyayare. PANGARAP NGA DIBA. Ang iba totoo at yung iba imahenasyon lang ng kokote mo".
At dahil jan tatanongin ko kayo... 
Saan kayo jan sa tatlo?.. Shempre! kahit ano man mapili ninyo bukod sa "walang besegen neng trep" eh.. Kanya-kanya din tayo shempre ng dahilan at paliwanag na kung pano nga ba natin ilalarawan ang salitang pangarap. Ako si Eléna bell Buenavidez 19yrs. Old . Isang babaeng loka-loka na maganda sa paningin ng iba at baliw-baliwan pag kasama ang mga tunay na kaibigan at ito ang istoryahe ng Magulo,Malungkot,Masaya,Nakakatawey at etcheteraterang makulay na buhay ko na nakatagpo ng isang lalaki. Shempre!. Na pinagkakaguluhan,tinitilian,hinahangaan na isang Song-nger ng bansa at walang iba kundi si Michael Mark Padua Chua. Tunghayan/ alamin ang aming Love Story...
All Rights Reserved
Sign up to add Hater Noon na Lover na ngayon to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.