Beni ona çeken bir şey vardı. Ne olduğunu tam olarak anlayamıyordum, ama her defasında kendimi onu düşünürken buluyordum.
Olanları konuşmak, içimi dökmek istiyordum. Yanlış yapmıştım. O bana bu kadar ilgi gösterirken, onu reddetmiştim. Onun kalbini kırmıştım. Ve bu yüzden kendimden nefret ediyordum. Şimdi ne olursa olsun, bir şekilde kendimi affettirmeliydim.
Kararlı adımlarla içeriye doğru ilerledim. Ama içeri girdiğimde gördüğüm manzarayla olduğum yerde donakaldım. Sanki bir şey boğazıma düğümlenmiş, nefes almamı zorlaştırmıştı.
Kalbimde bir şeylerin paramparça olduğunu hissettim. Sessizce kırılan bir cam gibi....
Konu:
Bir hemşire işine yine her zamanki gibi geç kalır ve patronu onu işten kovar, hemşirenin Nehir diye bir arkadaşı vardır ve ona iş ilanı verebileceğini söyler. Hemşire eve geri döndüğünde akşama kadar iş arar fakat bulamaz, bu yüzden de arkadaşı Nehirin dediği gibi iş ilanı verir...
İşte her şey o ilana cevap geldikten sonra başlar.