She is a zombie. - TatalinaMPD - Wattpad

Story cover for She is a zombie. by TatalinaMPD

She is a zombie.

Reads 66
Votes 4
Parts 1

Reads 66
Votes 4
Parts 1

daughter dream hand hungry hurt love mother remember sacrifice sister suffer touch virus zombie

She is a ZOMBIE...

Right. My beloved daughter becomes a zombie. I don't know what to do. My daughter is my life. And I can't live without her. Binuhos ko lahat-lahat sa kaniya tapos ganito lang mangyayari? 

Sana... sana... kung sana ako na lang yung naging zombie. Ang hirap makita ang pinakamamahal mong anak na nagdadanas ng ganoong sitwasyon sa buhay niya. Bakit ba kasi sa mundong ito natuklasan ang virus na tumama sa anak ko? 



"Ma, kumain naman kayo. Nahihirapan na rin ako sa sitwasyon nating lahat." 

"Kumakain kaya siya? Baka pumayat siya lalo..."

"Ma, zombie na siya! Infected na siya nung walang-hiyang virus na yun! Wala na tayong magagawa!"

"Bakit kasi siya pa yung natamaan? Pwede... pwede namang iba ah, pwede namang... 




ako na lang sana...."





~~~~~~~~~~~~~~~~~
here yah guys..  Actually drama po kasi siya.. at panaginip po ito ng aking napakagandang ina :) at syempre as a writer, marami po akong idadagdag na sana magustuhan niyo.

Short-story po siya... and marami pong ka-ek-ekan hahaha.. haha masaya po kasi ang buhay kaya madrama po ako magsulat -_- nu konek nun :3 hahaha well.... basahin and feel free to comment and vote. :)


xoxo
-tatalinaAll Rights Reserved

daughter dream hand hungry hurt love mother remember sacrifice sister suffer touch virus zombie

Table of contents

Ayoko na!!!
Fri, May 1, 2015

1 part

Ayoko na!!!
Fri, May 1, 2015

Sign up to add She is a zombie. to your library and receive updates

or

Content Guidelines

You may also like

December's Midnight When He Gone ✔ by AshleyGamboa0

[December Trilogy Book 1/ Lite Ver.] Hey guys, I'm Triza Montes a girl who always been hurt. Oo tama kayo ng nabasa. Palagi talaga akong nasasaktan. Ewan ko nga ba kasi sa mga lalaki, bakit lagi nalang sila nananakit, nakakapagpagaan ba yun ng mga damdamin nila? Hindi ko kasi maintindihan e. Kasi parang ganun yung nangyayari. Nananakit sila para sumaya. Pero bakit? Paano ba sila napapasaya ng pagpapahirap at pananakit sa iba? Sa buong buhay ko ata bilang Junior Highschool ay isa lang ang nangyayari saakin. Iniiwan at sinasaktan ng mga taong minamahal ko. Wala naman akong balat sa pwet pero tila napakamalas ko kung ihahambing sa buhay ng iba. Pero nagbago ang lahat ng yun ng makilala ko ang isang tao. Nung una hindi ko talaga inakalang siya ang magpapabago sa buhay ko, pero yun ang nangyari. Naging malapit kami kahit na madami kaming differences. Nung nakilala ko siya. Alam ko sa sarili ko na may nagbago saakin. Na kahit papaano ay naging masaya ako, hindi lang sa piling ng mga minamahal kong kaibigan at pamilya. Kundi sa isa ding lalaking tulad niya. Pero may hindi inaasahang mga pangyayari. Akala ko talaga maganda na ang lahat, na magiging okay na. Pero mas masakit pa pala. Akala ko yun na e, pero di parin pala, mas masakit pa nga siya kaysa sa mga ibang mga heartbreaks ko sa mga nauna mga lalaki na pumasok sa buhay ko. Durog na durog ako. Durog na durog dahil hindi ko manlang siya nakita. Hindi ko manlang nahawakan ang kamay niya. Hindi ko manlang siya nakausap bago kami magkahiwalay. Ngayon... wala na kaming chance na makapag-usap pa... wala na kaming chance na maging kami ng mahabang panahon... Pero sabi nga nila ganun nga daw talaga ang buhay. Minsan yung mga bagay o tao pa na mahalaga at napapalapit sayo ang kukunin. Masasaktan ka pero sa huli matututo karing bumangon mag isa. At sa huli tutuloy ka sa pamumuhay, kahit wala na siya sa tabi mo. ----- Okay handa niyo na mga panyo niyo ha. Char! Sana magustohan niyoooo!

ViceRylle Apocalypse by nozonozomee

What if Isang araw ay mag-iba ang mundo? What if ang mga patay ay muling mabuhay upang kumain ng mga buhay? Are You willing to sacrifice yourself for the sake of others? Or just fight and kill the zombies to Survive? How long can you survive this Apocalypse caused by a deadly virus? -------------------------------- this is a Fan Fiction , Horror , And Romance Story. Likha ng aking makulit na isipan. chos. Ang mga pangyayari ay kathang isip lamang. But first. let me tell you one IMPORTANT rule. "DON'T EXPECT THE AUTHOR TO UPDATE DAILY." may kanya kanyang Gawain din si author. ^__^ Hope you Understand Guys. :)) VOTE/COMMENT BEFORE READ.. [2017 Update: As much as I cringe at my 14-year old self's work, I don't wanna delete this. A good memory of being a former VK baby indeed 😂😂]

Another Day With My Sadist Husband by accuhchiballon

I don't know kung bakit humantong sa ganito. In the first place dapat hindi nangyayari to I can't imagine, why all of this things happen all along ? akala ko pwede na akala ko okay na Pero bakit ganito? Bakit pinapahirapan mo ko ? ayoko na,suko na ako Hindi ko na kayang mag-abang ng umaga kasama ka! I LOVE YOU. YES! pero kailangan ko din palang mahalin ang sarili ko. Its time for me to go. Its time for me to let you go I can't take it anymore to Have Another Day With My Sadists Husband N/A hi po sana po suportahan niyo ang story ko. First time ko Lang po gumawa kaya sana wag kayo masyado mag expect na maganda ang kalalabasan into., pero I will try my very best para mapaganda to ... thankies: -)

Alter The Ending by weirdomongkapitbahay

Masamang kalabanin ang tadhana. When I stepped inside that horrifying machine, I was aware of the high possibility that I might not make it back alive. I was aware of the dangers of traveling through time. Bakit ko parin ginawa? Because I believe in happy endings. "And that's how everything started." Said mom. I looked at her as she caresses my hair. The bruises on her face and arm still distracts me. I can't believe that she ended up with a good for nothing guy. "Mom, I swear to God that I'm gonna get us out of this place." I promised her. She gave me a sweet smile, the one that never fails to calm my heart. A tear fell from her right eye. Mom's left eye was blinded three years ago because of my step father. That's why only her right eye can cry. "Go to bed. Hindi ka tatangkad kung magpupuyat ka." Said mom. I gave her a kiss on the forehead before I stood up and went outside of her room. It breaks my heart to see her like that. Kung may kapangyarihan lang sana ako I'd travel through time kung saan ang totoong dad ko and my mom were still together. If I'd be given a chance to do that, gagawin ko ang lahat para hindi sila magkahiwalay. So that I will never ever see my mom cry again. That's why I made up my mind. I will rewrite the past. I will save my mother and give her the happy ending she deserve. Babaguhin ko ang nakaraan kahit agawin man nito sa akin ang kinabukasan. Language(s): Filipino, English Credits to artist Zipcy for the artwork used as the book cover.

Beat d' Undead by babyhon28

Paano kapag pagkagising mo isang araw eh makita mo sa labas ng bahay na nagkakainan ang mga kapitbahay mo? Yung tipong kitang kita mo kung paano sakmalin sa leeg ang isang babae ng kapwa niya tao. Mukhang bampira ang eksena pero mas worse pa pala doon,dahil hindi dugo ang habol niya kundi ang laman mismo nito. Si Ella, fan ng maraming Zombie movies. Namumuhay siyang pinaninindigan at pinaghahandaan kahit hindi gaanong pinaniniwalaan ang zombie invation. Now, she's living her fantasy with wild crazy people around trying to eat them. Wala silang pinipili. Wala silang iniisip. All they do is eat...eat...and eat flesh... Kayanin kaya magsurvive ng grupo ni Ella? Ilang weeks silang magsstay sa bahay? Sa tingin niyo lalabas ba sila at makikipagsapalaran? Hanggang kailan tatagal ang tubig, ilaw at internet ? Paano kung may makapasok na zombie sa bahay? Anong gagawin ng mga kabataang ito para maprotektahan ang bawat isa? Anong halaga ng pagkakaibigan sa gitna ng ganitong kabaliwan? Ihanda ang sarili. Ihanda ang imahinasyon. Ihanda ang emosyon. Ihanda ang daliri at internet connection. Para sa mga fan ng The Walking Dead, Resident Evil, Zombieland, Dawn of the dead, Shaun of the dead, Left for dead and Dead deads (Wala po yung last:P). Isa na ko dun! Wooh ! Basa.comment.vote. :D

The Lame Arrangement (Beautiful Disaster Series Book 2) by Awillful

Being mayaman is never easy, siguro akala ng iba since mayaman ang tao ay wala ng problima, well that is one of the biggest lies the world has sa mga tulad namin. Oo I am spoiled kung pangangailangang material ang pag-uusapan. I don't have to work so hard para lang makapag-aral since my parents are well off not just to give what I need but all I want. Pero kahit ganun I never abused that fact in my life, wala rin akong inapakan or kinutyang tao, so damn why it feels like the world is against me. Anong bang ginawa kong mali, ako ay isang dalagang tahimik lang na nag-aantay ng batman ko pero parang malas yata ako at ung magulang ko eh kulang nalang ay ipamigay ako sa taong ni minsan di ko pa nakita ni nakasama. Ano bang masamang hangin ang pumasok sa isip nila, hays! All my life they have been dictating what I should do, I am not a rebellious type of daughter, I always make sure that my relationship with my parents ay maayos at walang gulo or gusot. I don't like dramas; the world is already full of suffering people I don't want to be counted as one. Pero sa lagay ko ngaun mukhang mas malala pa sa teleserye ang ginawa ng aking mabuting ina at pinayagan naman ng aking ama. Aba, busy na nga ako kakamanage ng mga businesses naming dagdag pa sa sakit ng ulo ko kung pano lulusutan ang ginagawa ng mama ko, hays. May batman pa kayang andyan para sagipin ako, Lord naman bakit ganito? Ngaun pa ba ko minalas? Sarap maglayas, hays.

2025 by scitusnim

⚠️TW: Violence, Depression She's Yuan Ignacio and she cares. A 20-year-old thrill seeking girl risks everything, even her own life, just to fulfill the responsibility she had given herself - to save everyone around her in a zombie apocalypse. The year is 2025, are you ready? DISCLAIMER: This story is narrated in Tagalog while most of the characters' lines are in English. Book cover by @gwynchanha

Back To You [Completed] by Emvrios

"Just let me see our son and I'll leave..." pagmamakaawa niya sa akin. "No! Wala kang karapatan so leave! Not just here, pati sa buhay ko!" Sigaw kong muli. "Bella, I beg you, I want to see our son..." "Anak mo mukha mo! Wala kang anak! Magmula nang iwan mo ako, kami, wala ka nang anak at wala ka nang Bella!" Marahas kong hinila ang mga kamay ko sakaniya. I saw his tears drop and I don't care! I'm pregnant and my parents kicked us out of our house the moment they knew that I have a kid in my stomach. I don't know what to do! I'm just a kid and helpless! I don't have my own job yet because I still go to school! Napabalikwas ako ng tayo dahil sa bangungot na 'yon. Ako? Mabubuntis? I don't even know that man I was pushing away on that dream because of his blurry face. "Bangungot lang 'yon Bella..." I tried to calm myself. Bumalik ako sa tulog dahil madaling araw pa naman. I have to review my lessong because next week is our examination week. And this week came, it's stressing me out so bad. Ni hindi ko na mapagtuunan ng pansin ang crush ko dahil sa pagrereview. Sobrang stress namin ni Pierre sa exams at talagang kulang kami lagi sa tulog. And thank God for keeping us alive hanggang sa matapos ang exams namin. All we have to do is to eait for the results which is next week also. Buti na lang hindi ako inaantala ng masamamg panaginip ko noong exams ko. Who was that? And how?

UNINFECTED SURVIVORS:THE FINAL APOCALYPSE[MAJOR EDITING] by KheanaLostmind

"THE WRATH OF WAR IS CALLING" The world is ending cause by humans? Human is the definition of evil when they allow greediness and selfish power controls them. Zombies become the theory of eating flesh but the truth is zombies are in our nature, why? Because humans are disguised of; full of wickedness, hideous thinking and evil! Limang taon nang lumaganap ang virus at parasites sa hindi mapag-alaman kung saan at kanino ito nagsimula. Limang taon na rin na nagpa-gala gala ang mga halimaw sa mundo- Nambibiktima, upang maibsan ang pagka-uhaw nila sa laman ng buhay na tao. May pag-asa pa kaya na bumalik ang mundo sa dating ayos nito? At ang matinding tanong, iilan na lamang ba ang natitirang survivor sa mundong kanilang ginagalawan, at kung meron man, ano ang magagawa nila upang mailigtas- 'di lamang ang sarili nila kundi pati na rin ang mundo?

You may also like

Slide 1 of 9

December's Midnight When He Gone ✔ cover

ViceRylle Apocalypse cover

Another Day With My Sadist Husband cover

Alter The Ending cover

Beat d' Undead cover

The Lame Arrangement (Beautiful Disaster Series Book 2) cover

Back To You [Completed] cover

UNINFECTED SURVIVORS:THE FINAL APOCALYPSE[MAJOR EDITING] cover

December's Midnight When He Gone ✔

[December Trilogy Book 1/ Lite Ver.] Hey guys, I'm Triza Montes a girl who always been hurt. Oo tama kayo ng nabasa. Palagi talaga akong nasasaktan. Ewan ko nga ba kasi sa mga lalaki, bakit lagi nalang sila nananakit, nakakapagpagaan ba yun ng mga damdamin nila? Hindi ko kasi maintindihan e. Kasi parang ganun yung nangyayari. Nananakit sila para sumaya. Pero bakit? Paano ba sila napapasaya ng pagpapahirap at pananakit sa iba? Sa buong buhay ko ata bilang Junior Highschool ay isa lang ang nangyayari saakin. Iniiwan at sinasaktan ng mga taong minamahal ko. Wala naman akong balat sa pwet pero tila napakamalas ko kung ihahambing sa buhay ng iba. Pero nagbago ang lahat ng yun ng makilala ko ang isang tao. Nung una hindi ko talaga inakalang siya ang magpapabago sa buhay ko, pero yun ang nangyari. Naging malapit kami kahit na madami kaming differences. Nung nakilala ko siya. Alam ko sa sarili ko na may nagbago saakin. Na kahit papaano ay naging masaya ako, hindi lang sa piling ng mga minamahal kong kaibigan at pamilya. Kundi sa isa ding lalaking tulad niya. Pero may hindi inaasahang mga pangyayari. Akala ko talaga maganda na ang lahat, na magiging okay na. Pero mas masakit pa pala. Akala ko yun na e, pero di parin pala, mas masakit pa nga siya kaysa sa mga ibang mga heartbreaks ko sa mga nauna mga lalaki na pumasok sa buhay ko. Durog na durog ako. Durog na durog dahil hindi ko manlang siya nakita. Hindi ko manlang nahawakan ang kamay niya. Hindi ko manlang siya nakausap bago kami magkahiwalay. Ngayon... wala na kaming chance na makapag-usap pa... wala na kaming chance na maging kami ng mahabang panahon... Pero sabi nga nila ganun nga daw talaga ang buhay. Minsan yung mga bagay o tao pa na mahalaga at napapalapit sayo ang kukunin. Masasaktan ka pero sa huli matututo karing bumangon mag isa. At sa huli tutuloy ka sa pamumuhay, kahit wala na siya sa tabi mo. ----- Okay handa niyo na mga panyo niyo ha. Char! Sana magustohan niyoooo!