Love Hidden Amidst War : Two Worlds and One Heart (Ishiko #2)

Ang hirap harapin ang totoong sitwasyon ko.

Parang isang panaginip ang lahat nang dumating siya sa buhay ko. Siya ang babaeng matagal ko nang hinahangad-maganda, mabait, at parang anghel na bumaba mula sa langit. Akala ko noon, siya na iyon, ang babaeng makakasama ko habang buhay. Pero ang pag-ibig pala, hindi lang puro saya at lambing. May mga bagyo, may mga alitan, may mga away na halos magwasak sa aming dalawa. Paulit-ulit kaming nag-aaway, nagkakasakitan ng salita, pero sa huli, nagkakabati rin. Parang isang sayaw ng apoy at yelo, sunod-sunod na pag-iinit at paglamig.

Sa bawat pag-aaway, lumalalim ang pag-iintindi ko sa kanya, sa kanyang mga kahinaan at kalakasan. At sa bawat pagkabati, mas lalo akong naiinlove. Pero sa kaloob-looban ko, may isang tinig na bumubulong na baka hindi ito ang huli. Baka may darating na pagsubok na hindi namin kayang lagpasan. Isang pagsubok na magiging dahilan ng pagsuko namin sa isa't isa.

At tama nga sila. Dumating ang araw na iyon. Isang malaking pag-aaway, isang pag-aaway na mas matindi sa lahat. Ipinaglaban ko siya, ipinaglaban ko ang amin, pero parang may invisible na pader na humaharang. Parang anuman ang gawin ko, wala na. Nagsawa na siya. Sumuko na siya. At ako? Sumuko rin ako. Nasaktan ako, oo, pero mas nasaktan ako sa katotohanang kahit anong gawin ko, hindi ko na siya mapipigilan.

Pero ang hindi ko inaasahan, hindi doon natapos ang lahat. Hindi lang pala sa pagsuko nagtatapos ang isang kwento ng pag-ibig. May mga sorpresa pa pala. May mga twist na hindi mo inaasahan. At ang mga sumunod na araw, linggo, at buwan, ay mga araw na puno ng pagkabigla, pagsisisi, at pag-asa. Mga araw na hindi ko alam kung saan ako lulugar, kung ano ang gagawin ko. Mga araw na nagpapaalala sa akin na ang pag-ibig, minsan, ay isang palaisipan na mahirap lutasin.